SPELMATERIAAL

10 houten pionnen, 75 houten blokjes, 50 houten tempels, 40 houten steden en dit telkens in 5 kleuren zitten samen met 5 tableaus, 5 schermen en 1 overzichtskaart in de handige speldoos. De kwaliteit is naar behoren.

SPELBESPREKING

Inleiding

De spelers volgen de weg van Alexander de Grote door het Oosten. Niettegenstaande zijn kleine leger, slaagde de overbekende Koning er toch in verschillende volken aan zijn macht te onderwerpen. Door het bouwen van tempels, bezetten van gebieden en stichten van steden ontvangen de spelers aanzien en macht.

Voorbereiding

Het spelbord wordt in het midden gelegd.
Elke speler krijgt 1 tableau met scherm, 15 grondstoffen, 2 pionnen, 10 tempels en 8 steden.

Spelverloop

Het spelbord is verdeeld in regio’s. In elke regio vindt een veldtocht plaats. Afhankelijk van de strategie van de spelers, bestaat een veldtocht uit 1, 2 of 3 ronden.
De 15 grondstoffen van de spelers kunnen ingezet worden op het tableau als legers, goud of bouwmaterialen. De grondstoffen worden naar eigen inzicht verdeeld achter de schermen. Daarna worden de schermen opgetild en kan de actie beginnen.

Het spelbord.

Grondstoffen verdelen.

Het tableau bevat 4 verschillende vakken waarop grondstoffen ingezet kunnen worden. Daarmee kunnen de spelers de beurtvolgorde beïnvloeden, legers inzetten, tempels bouwen en steden stichten. De 15 grondstoffen worden door de spelers in het geheim over de 4 vakken verdeeld.

De beurtvolgorde.

De speler die het meeste grondstoffen op het overeenkomstige vak heeft ingezet mag kiezen wanneer hij aan de beurt wil komen. De andere spelers komen aan de beurt volgens hun inzet. In geval van gelijkstand, wordt gekeken naar de grondstoffen rechts van het beurtvolgorde vak. Indien niemand grondstoffen heeft ingezet, begint de speler die als eerste ‘Leve Alexander!’ roept. De volgorde geldt voor de volledige veldtocht. De spelers plaatsen een pion op het volgordespoor.

Legers verplaatsen.

De grondstoffen die op het legervak liggen, worden nu op het spelbord geplaatst.
Volgens beurtvolgorde verplaatsen de spelers nu hun legers. Deze legers mogen zich maximum 3 provincies per beurt verplaatsen. De meeste verplaatsingen kunnen kosteloos uitgevoerd worden. Voor sommige verplaatsingen moeten grondstoffen worden betaald, dit staat op het spelbord aangegeven. Er moet worden betaald met grondstoffen van het vak tempels en/of steden stichten.

Tempels bouwen en steden stichten.

Na het verplaatsen mag een speler proberen om tempels te bouwen of steden te stichten in een provincie als er zich minstens één eigen leger in die provincie bevindt. Per stad- of tempelsymbool mag de speler één stad stichten of één tempel bouwen. Hij legt daarvoor een overeenkomstig speelstuk op de provincie.

Puntentellingen.

Nadat alle spelers aan de beurt zijn geweest, volgt een puntentelling. Alle provincies worden geteld. Een gelijkstand levert nooit punten op. De speler met de meeste legers in een provincie krijgt 2 punten. Voor het bouwen van een tempel krijgt een speler 3 punten en voor het bouwen van een stad 5 punten. Deze punten worden op het scorespoor bijgehouden.
Als meerdere spelers een tempel willen bouwen of een stad willen stichten, mag alleen de speler die het meeste grondstoffen heeft ingezet daadwerkelijk bouwen. Hij moet dan evenveel grondstoffen inleveren als de op één na hoogste inzet. Als een speler als enige wil bouwen of stichten moet hij de minimum kost betalen. 1 grondstof voor een tempel en 2 grondstoffen voor een stad.

Einde van een veldtocht.

Als een speler met zijn leger de laatste provincie van een regio berijkt, eindigt de veldtocht. Na de telling krijgen de spelers alle grondstoffen terug. De legers worden van het bord weggenomen.
Is de laatste provincie nog niet bereikt, dan wordt nog een ronde gespeeld. De ingezette legers blijven staan. De afgelegde grondstoffen blijven aan de zijkant liggen. De overgebleven grondstoffen mogen verdeeld worden over het tempel- en bouwvak.
Na de derde ronde eindigt een veldtocht automatisch.

De winnaar

Na de laatse veldtocht, volgt een eindtelling. De speler met de meeste steden krijgt 10 punten, de speler met de meeste tempels krijgt 15 punten. Per regio leveren de meeste tempels en steden telkens 5 punten op. Bij gelijkstand krijgt niemand punten. Wie het verst staat op het scorespoor mag zich de kroonprins van Alexander de Grote noemen.

SPELBEOORDELING

Alexander de Grote is een verrassend vlot en leuk spel. De regels zijn heel duidelijk en na 3 ronden kleeft het spelsysteem aan het geheugen. Alexander de Grote is origineel. In dit oorlogsspel moet je elkaar niet uitmoorden, er wordt niet gevochten. Daardoor is de strijd zeker niet minder heftig. Aan de hand van een klein legertje moet je toch proberen zoveel mogelijk provincies te bezitten. Daarnaast moet je ook nog proberen tempels te bouwen en steden te stichten, en dat allemaal met 15 grondstoffen.
De eerste keuze moet je dus in het begin van een veldtocht maken. Kies je voor veel legers, dan mag je het bouwen van tempels en stichten van steden wel vergeten. Kies je voor weinig legers, dan kan je wel bouwen en stichten, maar de prijs zal hoog zijn. De gulden middenweg lijkt misschien de beste oplossing. Hoewel, soms moet je bouwen en dan moet je andere zaken opofferen.
In het begin zal je voor het bouwen en stichten veel grondstoffen moeten betalen. Maar de grondstoffen verminderen, je kan dus gerust wat afwachten. Meestal kan je goed inschatten hoeveel rondes er gespeeld zullen worden, tenzij er een speler heel vlug reist en daar grondstoffen voor over heeft. Geen grondstoffen op het tempel en bouwvak leggen is riskant. Als er nog spelers zo redeneren, zou een andere speler wel eens voor een appel en een ei kunnen bouwen en stichten.
Heel leuk is dat het spel na een veldtocht opnieuw begint. Scoor je slecht in een veldtocht dan ben je niet bij definitie verloren. Je kan de zaak nog herstellen in de volgende veldtochten.
Als laatste aan de beurt zijn, kan zijn voordelen hebben. Geen grondstoffen inzetten lijkt dan de beste keuze. Vergeet echter niet dat de persoon die de beurtvolgorde wint er ook voor mag kiezen als laatste aan de beurt te komen.
In Alexander de Grote moet je voortduren de acties van je tegenstander voorzien en/of counteren. Dit zorgt bijna altijd voor een spannende strijd die pas aan het eind beslist wordt. Een aanrader voor wie van goede strategisch – tactische bordspellen houdt.
Volledigheidshalve moet ik erbij vertellen dat het spelbord misschien wat groter mocht zijn. Vooral als je met 5 bevelhebbers ten strijde trekt, staan legers, tempels en steden wat kort op elkaar. Meerdere spelborden zouden ook een oplossing bieden. Dit weerlegt de theorie van Alexander de Grote als fantastisch spel echter niet.