Auteur	Reiner Staupe
	Uitgever	White Goblin Games
	Aantal spelers	3-5
	Spelduur	30 minuten
	Jaar van uitgave	2014
	Prijs	9.95€
	Recensie door	Vandenbogaerde Fabrice
	Score	6.0/10
	Links	Reiner Staupe White Goblin Games

kort gesteld

Elke speler ontvangt 1 bazaarkaart en drie actiekaarten. De bazaarkaart wordt open voor de spelers gelegd.

Daarna speelt iedere speler gedekt 1 van zijn drie actiekaarten. De actiekaarten worden gelijktijdig open gedraaid.
De acties worden na elkaar uitgevoerd. Eerst actie A, dan B, dan C. Actie D wordt alleen bij 5 spelers gebruikt.

Ben je de enige speler die de actie kiest, dan mag je ze direct uitvoeren. Zijn er twee spelers die dezelfde actie kiezen, dan wordt er onderhandeld. De actie vervalt als drie of meer spelers dezelfde actie kiezen.
Als je actie A kiest, leg je de bovenste bazaarkaart open op jouw eigen stapel. Zorg er voor dat de arbeiders (bovenaan de kaart) zichtbaar blijven.
Actie B levert overwinningspunten op. Evenveel als het getal op jouw bovenste bazaarkaart aangeeft.
Actie C kies je om edelstenen te verzamelen. Neem de edelstenen die op jouw bovenste bazaarkaart staan afgebeeld uit de algemene voorraad.
Actie D is een ruilactie.

Onderhandelen doe je met edelstenen. Spelers bieden tegen elkaar op. De speler met het hoogste bod voert de actie uit, de andere ontvangt de geboden edelstenen. Je verhoogt een bod door ofwel het aantal edelstenen te verhogen ofwel door evenveel edelstenen te bieden die waardevoller zijn. Daarbij is de volgorde rood – geel – groen – blauw. 1 rode en 2 blauwe edelstenen zijn waardevoller dan 3 gele bijvoorbeeld.
Een ronde eindigt als minstens één speler 15 of meer arbeiders heeft verzameld. Er volgt een puntentelling.

De speler met de meeste rode edelstenen ontvangt 14 punten en moet daarna de helft van zijn rode edelstenen afleggen. Op dezelfde manier worden de rode, groene en blauwe edelstenen gewaardeerd. Bij gelijkstand delen de spelers de punten en leggen ze allen twee edelstenen in de voorraad terug. Elke speler met minstens 15 arbeiders ontvangt 12 punten. Er worden in totaal 3 ronden gespeeld.

MIJN GEDACHT

Basari is gebaseerd op het gelijknamige bordspel uit 1998. Dit puur informatief, want zinnige dingen kan ik daarover verder niet vertellen.
Het kaartpel is eenvoudig en makkelijk uit te leggen. Door zijn eenvoud speelt het ook vlot.
Het moet gezegd, niet alle kaarten zijn even waardevol. Kaarten die 2 of 3 goede mogelijkheden bieden, zijn het nuttigst omdat jouw keuze dan niet vanzelfsprekend is. Soms biedt een kaart maar één goede uitweg. Toch is het niet altijd wijs om direct te gaan voor wat op het eerste zicht de meest evidente keuze lijkt.  In principe hangt je keuze ook af van de mogelijkheden van jouw tegenspelers. Stel dat jouw kaart 7 punten kan opleveren terwijl er bij de andere spelers maximaal 4 punten te verdienen zijn, dan is de kans groot dat er weinig concurrentie zal zijn voor die actie. Alhoewel, andere spelers zien er misschien een mogelijkheid in om edelstenen te verdienen. Dit is dan weer afhankelijk van de mogelijkheden van hun kaarten en hun inschattingsvermogen. Hoeveel edelstenen zou jij willen investeren om de actie alsnog uit te voeren? Dat is de vraag waar je in Basari vaak mee worstelt.
Het heen en weer schuiven van edelstenen om acties te kunnen uitvoeren, kan ook een belangrijke invloed hebben op de score. Je geeft best waardeloze edelstenen weg, edelstenen waarvan de tegenstrever toch al een grote meerderheid heeft of edelstenen waar je zelf niks mee bent. Of je kan er een speler die er wat minder voor staat een voordeel mee bieden. Het evenwicht terug herstellen, laat ons zeggen.
Het idee achter Basari ligt me wel, maar komt – tijdens het spel – niet helemaal tot zijn recht vind ik.
Ik heb het gevoel dat de geluksfactor net iets te groot is, vooral in een spel met 3.
Dit is zeker het geval als je er naar streeft om zo snel mogelijk arbeiders te verzamelen. Vaak is dat een verstandige optie maar de kaart die je draait, beslist of deze tactiek ook succesvol zal zijn.
Het spel voelt ook eentonig aan en mist wat body.
Basari voldoet wel als aperitief of dessert maar een hoofdgerecht kan ik het niet noemen. Iets voor de ‘fastfood’ – liefhebber. Basari is geen kost voor fijnproevers, vermoed ik.