SPELMATERIAAL

In de handige speldoos zitten 16 leiders van 4 dynastieën, 193 beschavingskaarten, 4 rampkaarten en 3 scheepskaarten.

SPELBESPREKING

Inleiding

In het oude Egypte streven reeds eeuwenlang verschillende dynastieën naar aanzien en macht. Het bezit van tempels en land was daarbij van cruciaal belang. Als leider van een dynastie probeer je op zoveel mogelijk gebieden een optimale ontwikkeling na te streven. Zolang je een gebied bezit lijken problemen veraf, maar wat als de leiders van andere dynastieën zich komen bemoeien?

Voorbereiding

De acht schatkaarten worden open naast elkaar gelegd. Elke speler krijgt zijn leiders, een rampkaart en acht beschavingskaarten. De scheepskaarten worden opzij gelegd. De rest van de beschavingskaarten wordt geschud en als gedekte stapel op tafel gelegd.

Spelverloop

Wie aan de beurt is, mag 2 acties uitvoeren. Hij mag vrij kiezen uit onderstaande acties. Na zijn beurt mag de actieve speler zijn hand terug aanvullen.

Actie 1: een leider zetten of verzetten.

De speler zet een leider op een beschavingskaart naar keuze. In dit koninkrijk is hij nu de gezag hebbende persoon. Als op deze manier 2 leiders van dezelfde kleur in één koninkrijk zitten, ontstaat een intern conflict.

Actie 2 : een beschavingskaart spelen.

Door het aanleggen van beschavingskaarten aan de eerste schatkaarten ontstaan koninkrijken. Door een kaart tussen de schatkaarten te spelen kan men koninkrijken verbinden. Bevinden zich in de juist verbonden koninkrijken leiders van dezelfde kleur dan ontstaat een extern conflict.

Actie 3: een rampkaart spelen.

Rampkaarten worden bovenop andere kaarten gelegd. Deze kaart wordt uit het spel genomen.

De winnaar

Door het aanleggen van beschavingskaarten en het winnen van conflicten kan men punten verdienen. Punten kunnen verdient worden in volgende categorieën: bevolking, tempel, markt en akkerbouw.

• Als men beschavingskaarten speelt in een koninkrijk waarin men een leider bezit die dezelfde kleur heeft als de zonet gespeelde beschavingskaart, ontvangt men 1 punt in deze categorie. Dit punt dient men ook uit de handkaarten te nemen.
• Een intern gevecht wordt gestreden met rode handkaarten, wie de meeste kaarten kan spelen wint het conflict en krijgt 1 van de gespeelde rode kaarten als overwinningspunt. De verliezer trekt zijn leider terug.
• Een extern conflict wordt gespeeld met de kaarten die in het koninkrijk liggen. Deze kaarten moeten dezelfde kleur hebben als die van de strijdende leiders. Eventueel mag aangevuld worden met handkaarten. De winnaar van het conflict krijgt 1 van de gespeelde kaarten als overwinningspunt + alle kaarten van die kleur uit het oude koninkrijk. De verliezer trekt zijn leider terug.
• Schepen leveren extra overwinningspunten op.
• Schatkaarten tellen als jokers.

Wie op het einde van het spel het meeste punten heeft in zijn zwakste categorie wint het spel.Het spel eindigt als met de kaarten uit de trekstapel de hand niet meer aangevuld kan worden.

SPELBEOORDELING

Eufraat en Tigris is een kaartspel dat volledig gebaseerd is op het succesrijke bordspel Eufraat en Tigris. Het is van dezelfde ontwerper en volgt in alle opzichten dezelfde lijnen. Aangezien het bordspel een echte topper is, zou je dit van het kaartspel ook verwachten. Toch moet ik echter een lichte ontgoocheling bekennen. In tegenstelling tot het bordspel, is het kaartspel een stuk minder spannend en dynamisch. Persoonlijk denk ik dat dit komt omdat er heel wat minder kans is tot conflicten tussen de verschillende rijken. De twee buitenste koninkrijken komen bijvoorbeeld pas op het einde in conflict. Tegen die tijd zijn de rijken meestal uitgegroeid tot 2 enorme rijken wat in het bordspel veel minder het geval is.
Er is natuurlijk ook een grote factor geluk maar dat had je in het bordspel ook. Het spelmechanisme blijft schitterend en als de kaarten niet te veel grillen vertonen kan het spel boeien tot het einde, wat jammergenoeg niet altijd gebeurd. Het feit dat je vooral sterk moet staan in de zwakste categorie, typisch Knizia, zorgt ervoor dat je nooit echt uitgeteld bent. Op deze manier wordt er toch wat spanning in het spel gehouden. Ikzelf zou het spel ook nooit spelen met 2 spelers, met 3 of 4 is het spel een stuk beter. Je moet dan ook rekening houden met aanvallen van andere spelers zodat je best wat kaarten in reserve houdt. Met twee lijkt het soms wat op een kat en muis spel.