Auteur | Harald Lieske |
Uitgever | Queen Games |
Aantal spelers | 2 tot 4 |
Spelduur | 45 minuten |
Jaar van uitgave | 2005 |
Prijs | 15.95€ |
Recensie door | Vandenbogaerde Fabrice |
Score | 5.9/10 |
Links | Queen Games |
SPELMATERIAAL
De kleine speldoos van Queen Games bevat 1 spelbord in zes delen, 3 doelruiten, 13 wegruiten, 4 figuren in 4 kleuren, 4 blokkadesteentjes in 4 kleuren en 12 standbeelden in 4 kleuren. De spelregels zijn voorzien in 4 talen.
SPELBESPREKING
Inleiding
Midden in een Inca-tempel staan een aantal waardevolle inca-beelden. Een aantal avonturiers waagt het erop deze beelden uit de tempel te stelen. Dat deze taak niet zonder gevaar is, zullen ze gauw merken.
Voorbereiding
Het spelbord wordt in elkaar gezet. De doelruiten komen in het midden op de voorziene vakken te liggen. Op elke doelruit staat één inca-beeld per kleur.
De spelers ontvangen een blokkadesteen en een figuur in hetzelfde kleur. De figuur wordt op een startveld geplaatst.
Om beurt leggen de spelers nu een wegruit op het spelbord. Wegruiten mogen geen symbolen of andere ruiten afdekken. Ze mogen een startveld ook niet blokkeren.
Spelverloop
De spelers proberen als eerste hun inca-beelden te verzamelen. Door het handig schuiven van de wegruiten, proberen ze het centrum van de tempel te bereiken of de weg voor de andere deelnemers te blokkeren. Een speler begint zijn beurt met het wegnemen van zijn blokkadesteentje. Daarna beschikt hij over 3 actiepunten die hij naar eigen inzicht mag besteden. Een beurt eindigt met het plaatsen van een blokkadesteentje.
De tempel komt tot leven.
Voor één actiepunt mag een wegruit bewogen worden. Een wegruit kan verschoven worden in een richting naar keuze of mag rond één van het hoekpunten gedraaid worden.
Ruiten mogen niet over blokkadesteentjes, pionnen of andere ruiten bewogen worden. Ruiten waarop pionnen staan mogen ook bewogen worden.
Er mogen meerdere ruiten bewogen worden, per ruit verlies je dan 1 actiepunt.
Avonturiers sluipen door de tempel.
Avonturiers mogen vrij rondlopen in de tempel. Natuurlijk kunnen ze niet door muren lopen of over afgronden springen. Een avonturier mag niet blijven staan op een wegruit waarop een blokkadesteentje of een andere pion staat. Telkens als een avonturier over een slang springt kost hem dat 1 actiepunt.
Staat een avonturier op een doelruit met een inca-beeld, dan mag hij dat voor 1 actiepunt inzamelen.
Geheime gangen.
Komt een avonturier op een veld met een ruit-symbool, dan mag hij voor 1 actiepunt een willekeurige doelruit bewegen.
Komt een avonturier op een veld met een geheime ingang, dan mag hij voor 1 actiepunt naar een willekeurig ander veld gaan waarop een geheime gang staat.
De winnaar
De avonturier die als eerste zijn 3 inca-beelden heeft verzameld en een willekeurige uitgang heeft bereikt, komt als overwinnaar uit de bus. (Of beter gezegd, de tempel)
SPELBEOORDELING
Inka baadt in een gezellig sfeertje dat een beetje doen denken aan Indiana Jones. Ook de uitvoering van het spel mag er best wezen. Het spel zelf daarentegen valt een beetje tegen. Het spelbord is misschien net dat tikkeltje te klein waardoor je veel te gemakkelijk door de tempel reist en op je bestemming geraakt. De keren dat ik het heb gespeeld, duurde het spel ongeveer zes tot zeven rondes. De winnaar is telkens de speler met de beste startpositie en de verliezer komt telkens net één beurt te kort om ook uit te spelen.
Ook de verschillende mogelijkheden zijn vrij beperkt. Ofwel zorg je ervoor dat jezelf vooruit kan gaan, ofwel blokkeer je de tegenstander. Meestal is het zo dat je in het laatste geval het spel alleen wat vertraagt, tenzij je de twee kunt combineren: zelf vooruitgaan terwijl je de tegenstander kan blokkeren.
Indien één speler aan de winnende hand is, moeten de andere spelers deze speler zoveel mogelijk blokkeren. Degene die dit dan werkelijk doet, is meestal de pineut en verliest zijn eigen overwinningskansen.
Inca vind ik leuk voor even, maar het verveelt nogal snel.
Oktober 2006