Auteur
|
Sebastian Bleasdale |
Uitgever | JKLM Games Rio Grande Games |
Aantal spelers | 2 tot 5 |
Spelduur |
60 minuten
|
Jaar van uitgave | 2006 |
Prijs | 21.00€ |
Recensie door |
Vandenbogaerde Fabrice
|
Score | 7.5/10 |
Links | Sebastian Bleasdale JKLM Games Rio Grande Games Online spelen |
SPELMATERIAAL
In het middenvak van de speldoos is plaats voorzien voor 1 passagier, 4 bestemmingspionnen, 10 scorefiches, 8 verbindingsfiches, 21 spoorfiches, 1 startspelerfiche, 33 gewone bestemmingskaarten, 22 express bestemmingskaarten, 20 gele, rode, blauwe, paarse en zwarte tramstellen en 15 oranje, roze, groene, bruine, witte en grijze tramstellen.
SPELBESPREKING
Inleiding
Bouw de meest succesvolle metrolijn van Londen. Scoren doe je door bepaalde stations met elkaar te verbinden of door de passagier met jouw metro te vervoeren.
Voorbereiding
Schud de bestemmingskaarten en leg er 4 open op tafel. Plaats de bestemmingspionnen in de overeenkomstige stations.
Leg de verbindingfiches willekeurig op de verbindingsstations.
Plaats de passagier in Euston.
Neem een scoresteen en alle tramstellen in de kleuren die op de scoresteen voorkomen. (Afhankelijk van het aantal spelers 4, 3 of 2 kleuren.)
Spelverloop
Als een speler aan de beurt is moet hij eerst tramstellen bouwen. Daarna wordt de passagier bewogen. De beurt eindigt met het aanvullen van de bestemmingskaarten en het plaatsen van de bestemmingspion(nen)
De bestemmingskaarten.
Tramstellen bouwen.
- Een speler mag tot 4 tramstellen bouwen. Een tramlijn start op eender welke lege plaats op het spelbord. Daarna moet een bestaande tramlijn verlengd worden aan één van zijn twee uiteinden.
- De verschillende kleuren van de spelers worden als aparte lijnen behandeld.
- Per tramstel dat je niet bouwt, ontvang je een spoorfiche. Als je twee spoorfiches indient, mag je een tramlijn verlengen op eender welke plaats.
- Als je een nationaal station met je tramlijn verbindt, ontvang je 1 punt. Een eindstation levert zelfs 2 punten en een spoorfiche op.
- Door twee dezelfde verbindingsfiches met een tramlijn te verbinden ontvang je 3 punten.
- Als je een lus maakt, krijg je 1 punt per station in de lus.
De passagier bewegen.
- De passagier zal als dat kan eerst naar een express station reizen, daarna naar een gewoon station.
- De passagier kiest altijd de route waarbij hij het minst moet wandelen. Kan hij daarbij kiezen uit twee verschillende routes, dan neemt hij deze met het minst verschillende lijnen. Als er nog keuze is, beslist de actieve speler welke route genomen wordt.
- De eigenaar van de gebruikte lijnen ontvangen elk een punt.
- Bij aankomst wordt de bestemmingspion van het spelbord genomen. De bestemmingskaart verdwijnt uit het spel.
- In het geval hieronder reist de passagier eerst naar Bank (0 stappen, 1 lijn) en daarna Westminster (0 stappen 2 lijnen). Blauw en bruin ontvangen 1 punt. De actieve speler beslist of hij het laaste punt aan geel of rood laat.
De winnaar
Het spel eindigt als de trekstapel met bestemmingskaarten leeg is. In dit geval wordt de passagier van het spelbord genomen en wordt verder gespeeld tot de startspeler terug aan de beurt is. Wie nog aan de beurt komt kan dus enkel nog scoren door het plaatsen van tramstellen. Elke speler heeft dus evenveel beurten. De speler met het meeste punten wint.
De samenvatting van de puntentelling staat op het spelbord.
SPELBEOORDELING
On the Underground heeft niet de moeilijkste spelregels. Toch speelt het niet erg vlot. Dit komt omdat spelers meestal al de mogelijkheden willen overlopen en er zeker van willen zijn dat ze het maximum uit hun beurt halen. Dit werkt bij mij soms wat op de zenuwen.
Los daarvan vind ik dit een prima spel. Misschien moet je wat geluk hebben met de bestemmingskaarten, maar je kan toch heel wat punten sprokkelen door verstandig te spelen. Centrale lijnen leveren meer punten op door het vervoeren van de passagier terwijl buiten lijnen heel wat eind – en nationale stations bevatten. Op de centrale lijnen zijn er meer uitwijkingsmogelijkheden waardoor de strijd om de beste plaatsen daar harder is. De buitenlijnen hebben minder uitwijkmogelijkheden waardoor spoorfiches misschien wel nodig zullen zijn. Als je weet welke stations nog in de pak bestemmingskaarten zitten, kan je wat anticiperen.
Wij laten wel de passagier op het spelbord staan als de pak bestemmingskaarten leeg is omdat wij dat eerlijker vinden.
Maart 2009