SPELMATERIAAL

De speldoos bevat 20 paleizen, en 1 invloedsteen in elk van de vijf kleuren, 2 aanduidstenen, 100 speelkaarten, 1 gouden ring, 12 provinciekaarten, 24 invloedfiches en 16 bonustegels. Al dat moois wordt vakkundig afgedekt door het spelbord.

SPELBESPREKING

Inleiding

In Taj Mahal kruipen de spelers in de huid van Maharadja’s. Deze Indische prinsen doen er alles aan om hun invloed in India te vergroten. Dit omdat de macht van de Grootmogul zo goed als nihil aan het worden is. In elke stad proberen de Maharadja belangrijke personen als de vizier, de generaal, de monnik of de prinses te beïnvloeden. Ook het plaatsen van prachtige kastelen en het beheersen van de economische opbrengst zorgt voor een grotere invloed.

Voorbereiding

Het spelbord wordt in het midden van de tafel gelegd. In elke provincie wordt een willekeurige provinciekaart gelegd. Elke vesting wordt van een willekeurige bonustegel voorzien.
De vier bijzondere kaarten, de gouden ring en de 24 invloedtegels worden naast het spelbord gelegd. De 96 andere kaarten worden goed geschud.
Elke speler krijgt een invloedsteen en 20 kastelen in zijn kleur. Daarna krijgen de spelers elk 6 kaarten op handen. De startspeler krijgt een aanduidsteen.

Spelverloop

In Taj Mahal worden 12 rondes afgewerkt. Telkens reist de gouverneur (lees aanduidsteen) naar een andere provincie. Zijn reis start in de provincie met provinciekaart 1 en eindigt in de provincie waar provinciekaart 12 zich bevindt. Elke ronde start met het opendraaien van een aantal kaarten en het in orde brengen van het hof van de Grootmogul. Dit houdt in dat de gouden ring, de provinciekaart en 4 invloedfiches op het spelbord worden gelegd. (Zie rechtsboven.) Elke invloedfiche stelt een andere persoon voor: de vizier, de generaal, de prinses of de monnik.
Daarna begint de startspeler de ronde. Na de ronde wordt de aanduidsteen van de startspeler links doorgegeven.

Invloed verhogen.

Als je aan de beurt bent, moet je kaarten spelen of passen. Als je kaarten speelt verhoog je jouw invloed in de huidige provincie. Als je past, mag je jouw score voor de huidige ronde berekenen.
Kaarten bestaan in 4 verschillende kleuren en een witte neutrale kleur. De spelers kunnen ofwel 1 gekleurde kaart ofwel 1 gekleurde kaart en een witte kaart spelen. Witte kaarten kunnen nooit alleen gespeeld worden. Eénmaal een speler een kaart gespeeld heeft, moet hij dezelfde kleur blijven spelen tot het eind van de huidige ronde.
Elke kaart bevat combinaties van verschillende symbolen.

Passen.

Als een speler geen kaarten meer wil spelen of toevoegen, moet hij passen. Vervolgens kijkt hij welke fiches hij eventueel gewonnen heeft. Daarna past hij zijn score aan en mag hij twee van de openliggende kaarten trekken. Als laatste moeten de openliggende kaarten van die speler op de aflegstapel gelegd worden, deze kaarten worden dus niet meer in rekening gebracht bij volgende tellingen. Dit gaat zo door tot elke speler heeft gepast. De laatste speler neemt dan de laatste openliggende kaart.

• Een speler die op het moment dat hij past, het meeste vizier symbolen heeft, mag de passende invloed fiche nemen. Daarbovenop mag hij ook een kasteel in de huidige provincie plaatsen. Dit moet hij op een onbezette stad of vesting doen. Doet hij dat op een vesting, dan mag hij de invloedfiche nemen. Als een speler twee dezelfde invloedfiches bezit, moet hij deze inruilen voor de passende bijzondere kaart.
• Het zelfde geldt voor de prinses, de monnik en de generaal.
• Heeft een speler het meeste olifanten op het moment dat hij past, dan mag hij de provinciekaart nemen.
• Als je het meeste Grootmogul-symbolen bezit op het moment dat je past, dan mag je een kroonpaleis plaatsen bij een stad, ook als is deze plaats bezet. Dit paleis kan nooit een invloedfiche opleveren.
• Als een speler direct past, zonder ook maar één actie uit te voeren, mag hij een extra kaart trekken van de gedekte stapel.

De winnaar

Spelers verdienen 1punt als ze in de huidige provincie hebben gebouwd. Slagen zij er aan de hand van hun kastelen in andere provincies met de huidige te verbinden, dan levert dat één extra punt per aangesloten provincie op.
Bonustegels leveren extra punten of kaarten op.
Op de provinciekaarten en op sommige bonustegels komen goederen voor. Deze goederen leveren 1 punt op per goed. Bovendien leveren eerder gewonnen provinciekaarten en bonustegels die hetzelfde goed bevatten één extra punt (per goed) op.
Na de 12 ronde leveren overgebleven handkaarten nog wat punten op. De speler die het meeste punten behaalt, wint het spel.

SPELBEOORDELING

Reiner Knizia schonk in 1999 het leven aan Taj Mahal. Hij doopte zijn kind toen Tadsch Mahal. In 2000 won het spel zelfs de spellenprijs in Duitsland. Eigenlijk is het bijna onbegrijpelijk dat het pas nu, 6 jaar later, een Nederlandse broer kreeg. Tadsch Mahal is, tot mijn grote frustratie, zelfs een tijdje uit spellenland verdwenen. Ik kon het in België in ieder geval nergens meer verkrijgen. Mijn tevredenheid was dan ook groot toen ik hoorde dat Quined Games samen met White Goblin Games uiteindelijk toch een nieuwe en bovendien Nederlandse versie op de markt zouden brengen.
Intussen heb ik mij een exemplaar aangekocht en zijn al enkele avonden voorbijgegaan waarop Taj Mahal de volle aandacht kreeg. Een studie van andere recensies leert mij dat Taj Mahal vrijwel door iedereen een topper wordt genoemd. Ik voel me dan ook een beetje schuldig dat ik een afwijkende mening heb.
Taj Mahal is een zeer leuk spel, maar een topper zou ik het niet durven noemen. Dat komt omdat ik tijdens een spelletje Taj Mahal nooit echt de indruk heb dat ik een super tactisch spel aan het spelen ben.
Hoewel provinciekaarten en goederenfiches het meeste punten opleveren, is het zeker niet onverstandig overal wat punten te sprokkelen. Dit doe je dan door op het juiste moment gepaste kaarten te spelen. Daar wringt mijn schoentje. Als telkens een andere speler net op hetzelfde moment gelijkaardige kaarten als jezelf uitspeelt, verlies je veel kaarten en is de kans groot dat je meerdere malen van een kale reis terugkomt. Een andere speler kan het geluk hebben als enige een bepaald soort kaarten uit te spelen om zo in verhouding een grotere beloning op te strijken. Naar mijn mening wordt het al dan niet slagen van een onderneming iets te veel bepaald door de grilligheid van de medespelers. Soms bereik je met een handvol kaarten niks, terwijl andere spelers met 1 of 2 kaarten meerdere prijzen in de wacht slepen. Natuurlijk moet ik de hand in eigen boezem steken en ligt mijn gebrekkige tactiek of mijn tekort aan inzicht aan de basis daarvan. Toch heb ik de indruk dat het slagen van mijn opzet veeleer afhangt van de keuzes van de medespelers dan van mijn eigen keuzes. Als je als eerste past, mag je ook als eerste twee kaarten kiezen, waardoor je iets meer mogelijkheden verwerft voor volgende rondes. Het nadeel daarvan is dat de tegenstrevers dan minder concurrentie hebben tijdens de huidige beurt. Een dilemma waar ik in ieder geval nog niet helemaal uit ben.
Toch kan Taj Mahal mij voldoende bekoren om het te blijven proberen. Niet alleen omdat ik grote fan ben van ‘de oude’ Reiner Knizia, ook omdat de verschillende spelmechanismen en scoremogelijkheden goed in elkaar verweven zitten. Taj Mahal is meer dan alleen een kaartje afleggen en scores tellen. Ja, hier spreek ik mezelf misschien wat tegen. Meer ervaring zal misschien nieuwe deuren openen, ik ben er in ieder geval nog niet helemaal uit. Een reden te meer om het te blijven proberen.