SPELMATERIAAL

De speldoos bevat 54 speelkaarten (9 per volk), 120 houten spelfiguren (20 per volk), 35 houten spelstenen. 15 actiefiches, 10 pacificatiefiches, 5 spelerfiches, 1 invloedtabel en 1 spelbord. Het materiaal is van degelijke kwaliteit. Alleen de kleuren zijn wat onhandig gekozen zoals in de beoordeling zal blijken.

SPELBESPREKING

Inleiding

Atilla de Hun, één van de meest gevreesde krijgsheren in de prille jaren na Christus trekt op plundertocht. Daardoor zien andere volkeren zich genoodzaakt te vluchten door het Romeinse rijk. De spelers proberen door invloed uit te oefenen op verschillende volken punten te scoren.

Voorbereiding

De invloedtabel en het spelbord worden op tafel gelegd. De pacificatiefiches worden op het spelbord gelegd: 1 op de 4de eeuw, 2 op de 5de eeuw, 3 op de 6de eeuw en tenslotte 4 op de 7de eeuw.
Elke speler neemt 7 telstenen en een fiche in één kleur. Eén telsteen wordt op het scorespoor gelegd. De spelers krijgen ook elk 3 actiefiches.
De kaarten worden geschud en elke speler krijgt er zes op handen. Overgebleven kaarten vormen een trekstapel.
De jongste speler begint.

Het spelmateriaal.

Spelverloop

Wie aan de beurt is, speelt een kaart en zet een figuur in. Daarna wordt de invloed aangepast. Eventueel volgt een confrontatie en een telling. Na zijn beurt vult een speler zijn hand terug aan.

Kaarten spelen en figuren plaatsen.

De actieve speler speelt een kaart en zet een figuur van dezelfde kleur op het spelbord. De eerste figuur moet in één van de startprovincies gezet worden. De volgende figuren van die kleur mogen in een aangrenzend gebied geplaatst worden of in een gebied waar al speelfiguren van die kleur staan. Figuren van verschillende kleuren mogen in dezelfde provincie staan.

Invloed aanpassen.

Door het plaatsen van een figuur krijgt een speler invloed op het volk. Naarmate de eeuwen voorbij vliegen wordt de invloed groter. De speler mag in de 4de eeuw 1 veld vooruit op de invloedtabel per figuur, in de 5de eeuw 2 velden, in de 6de eeuw 3 velden en in de 7de eeuw vier velden.
De speler kan er ook voor kiezen een tweede figuur op het bord te plaatsen maar dan mag hij zijn invloed niet aanpassen.

Confrontatie.

Elke provincie mag maximum 4 figuren bevatten. Zodra een 5de figuur in een provincie wordt gezet, wordt het zwakste volk verwijderd. Daarna heerst vrede in de provincie. Een pacificatiefiche geeft dat aan. De spelers mogen gedekt één of meerdere kaarten voor zich neerleggen. Het aantal figuren + de kaarten in één kleur geeft de sterkte van een volk aan. Het zwakste volk of de zwakste volkeren verdwijnen uit de provincie. Na de uittocht mogen in deze provincie geen figuren meer geplaatst worden.

Telling.

Als de laatste pacificatiefiche van een eeuw weggenomen wordt, volgt een telling. Voor elk volk krijgen de spelers met de meeste invloed en de spelers met de op één na meeste invloed punten. Punten worden bijgehouden op het scorespoor. De speler met de meeste invloed krijgt evenveel punten als er figuren van dat volk op het spelbord staan. De tweede krijgt een punt voor elke provincie die dat volk bezet. Bij gelijkstand worden de punten verdeeld.

Actiefiches.

Spelers mogen op elk moment tijdens hun beurt actiefiches inzetten. Ze mogen maximaal één fiche inzetten per beurt. Gespeelde fiches worden uit het spel genomen. Er is een fiche die een dubbele beurt oplevert, een fiche waardoor je kaarten kan ruilen en een fiche waarmee je jouw invloed 2 velden kan verhogen.

De winnaar

Het spel eindigt als de laatste pacificatiefiche gelegd is, of als van een volk geen figuren meer zijn, of als een telsteen het bovenste veld heeft bereikt. Er volgt een laatste telling. De speler met de meeste punten wint het spel.

SPELBEOORDELING

Atilla kan je niet echt een spel met de grote volksverhuizing als thema noemen, zoals dit op de speldoos wordt aangegeven. Het is eerder een spel waarin je meerderheden moet creëren Daarbovenop moet je ook een zo groot mogelijke invloed uitoefenen op die meerderheden. Als het ware een beetje zoals speculeren op de beurs. Laat dit niet aan jouw hart komen, want Atilla is wel degelijk een goed spel.
Aangename spelduur en genoeg diepgang typeren dit tactische spel. Het is veel meer dan gewoon een kaartje spelen en daarna je invloed aanpassen. Je moet wel degelijk goed overwegen welke zet jouw het meeste punten oplevert of later nog zal opleveren. Het kan zeker geen kwaad in de toekomst te denken. Vergeet niet dat je in de laatste eeuw 4 vakken per keer omhoog schiet op de invloedtabellen. Wie een sterke eindspurt in petto heeft, kan menig tegenstander verrassen.
Je kan natuurlijk niet op alle volkeren de grootste invloed uitoefenen. Keuzes moeten gemaakt worden. Als dan blijkt dat je van het gekozen volk geen kaarten bezit, is dat wel even balen. Gelukkig zijn er actiefiches die dit euvel kunnen rechtzetten. Gebruik ze echter niet te vlug. De meeste punten worden aan de eindstreep verdeeld. Kaarten die je niet kan gebruiken, kan je ook inzetten tijdens confrontaties. Zorg er dan wel voor dat je jezelf niet benadeeld!
Soms levert een tweede plaats bijna evenveel punten op als de eerste, houd het verloop van het spel goed in de gaten en pas eventueel je tactiek aan.
Zoals beloofd nog een opmerking over de kleuren. Het toeval wil dat de kleuren van de spelers dezelfde zijn als die van de volkeren, hoewel ze niks met elkaar te maken hebben. Dat dit voor verwarring kan zorgen, staat zelfs in grote letters in de spelregels vermeld. Waarom ze dat dan niet vermeden hebben, blijft dus de vraag. Andere kleuren of eventueel 5 verschillende symbolen hadden voor meer duidelijkheid kunnen zorgen.
Gelukkig blijft Atilla genoeg bieden zodat we dit kleine foutje met de mantel der liefde kunnen bedekken.