Auteur	Philip duBarry
	Uitgever	AEG
	Aantal spelers	2 – 4
	Spelduur	60 minuten
	Jaar van uitgave	2012
	Prijs	29.10€
	Recensie door	Vandenbogaerde Fabrice
	Score	1.0/10
	Links	AEG

SPELVERLOOP

De sociale elite van Tempest leeft in een wereld van macht, bondgenootschappen en (vooral) list en bedrog. Jij doet je best om er bij te horen. Op het geschikte moment de juiste persoon aanspreken is de sleutel tot succes.
Bij de start van het spel ontvangt elke speler 15 invloedblokjes, 5 kaarten en 1 persoonlijk opdracht. De opdracht toont hoeveel punten je ontvangt als je de afgebeelde personen controleert. Er worden ook 5 opdrachten open op tafel gelegd. Elke speler kan die opdrachten proberen te vervullen.

Het spelbord van Courtier toont een aantal belangrijke personen zoals de koning, de prinses, de maarschalk, de bisschop, enz… Elk van deze personen behoort tot één van de 9 verschillende groepen (senaat, kerk, militair, bankier, dichter,…)
Bij elke persoon zijn ook aflegvakjes (1 tot 5) voorzien waarop de spelers een invloedblokje kunnen leggen. Als alle aflegvakjes van een persoon een invloedblokje bevatten, heeft de speler die het meeste blokjes bij die persoon bezit, controle over die persoon.
In je beurt voer je één van de drie mogelijke acties uit. Ofwel neem je een extra invloedblokje uit de voorraad ofwel speel je een kaart en voer je precies uit wat er op staat ofwel leg je handkaarten af en vul je jouw hand terug aan.
Als je kaarten trekt kies je zelf of je invloedkaarten of krachtkaarten of een mix van beide op handen neemt. Invloedkaarten zorgen er voor dat je een invloedblokje op het spelbord mag plaatsen. Krachtkaarten zijn eerder actiekaarten waardoor je blokjes kan verschuiven of extra punten kunt verdienen.


Op het eind van je beurt mag je één opdracht claimen en vul je jouw hand aan tot 5.
Als een opdracht vervuld wordt, moet een rondekaart opengedraaid worden. De tekst op die kaart geeft aan wat er moet gebeuren. Echt spannend is dat niet. Het spel eindigt als de rondekaart ‘de koningin is gearresteerd’ getrokken wordt. Deze kaart bevindt zich ergens in de laatste 6 van 12 rondekaarten.

MIJN GEDACHT

De vormgeving van Courtier vind ik proper. De spelregels lezen vlot en het spel begrijpen kost nauwelijks moeite. Daarmee ben ik door de positieve eigenschappen van Courtier heen. Courtier slaagt er niet in mij te boeien omdat ik steeds het gevoel heb dat mijn acties er niet toe doen. In die ene actie tijdens je beurt plaats of verplaats je meestal één blokje terwijl je er 6 tot 12 nodig hebt om een opdracht uit te voeren. Andere spelers hebben tijd zat om jouw blokjes te verplaatsen of om de invloed over een groep over te nemen. Als twee spelers het op dezelfde groep gemunt hebben, kan dat heen en weer spelletje lang duren. Bovendien ben je 100% afhankelijk van de kaarten die je trekt. Bijzondere combinaties of tactische mogelijkheden zijn mijns inzien niet voor handen omdat de meeste kaarten slechts één mogelijkheid bieden, namelijk een blokje plaatsen bij één bepaalde persoon of bij één bepaalde groep. In het laatste geval heb je inderdaad iets meer keuze maar veel haalt het niet uit. Vaak moet je tegen wil en dank een blokje zetten op een voor jouw oninteressante plaats. De laatste ronden bestaan dikwijls uit het ruilen van handkaarten tot één speler eindelijk de juiste kaart op handen heeft om het spel (eindelijk) uit te spelen.
Als je bij de start van jouw beurt een groep controleert, geniet je het extra voordeel van die groep. Iets wat vaak vergeten wordt omdat het overzicht – ondanks de bijhorende samenvattingskaartjes – zoek is.

Als je een opdracht uitvoert, moet je jouw blokjes bij de betrokken personen van het spelbord nemen. Dat idee op zich vind ik best goed. Een meerderheid levert een voordeel op maar je verliest die meerderheid (en het voordeel) als je punten wilt scoren. Helaas verloopt Courtier zo chaotisch en is de geluksfactor zo hoog en duurt het heen en weer spelletje zo lang dat uiteindelijk een saai en repetitief spel overblijft. Dit komt niet meer uit de kast.