SPELMATERIAAL

Het speldoosje bevat:

• spelregels in het Duits
• 50 kaarten (8 gifkaarten, in drie kleuren14 toverdrankkaarten)
• scoreboekje om de punten te noteren.

SPELBESPREKING

Inleiding

In de toverdrankkeuken borrelen drie ketels met toverdrank, om beurt voegen de spelers iets toe aan één van die ketels. Wie een ketel doet overkoken, moet opruimen.

Voorbereiding

Er wordt iemand aangeduid die de punten noteert en het scoreboekje krijgt. Iemand start als deler en deelt de kaarten één voor één uit, te beginnen met zijn linker buur. Sommige spelers kunnen een kaart meer hebben. Iedereen beeld zich drie ketels in die op de tafel staan.

Spelverloop

De linker buur van de deler begint en speelt één kaart. Speelt hij een toverdrankkaart, dan zijn er twee mogelijkheden. Is er al een ketel met deze kleur toverdrank dan moet de kaart in deze ketel. Bestaat de kleur nog niet, dan kiest de speler een ketel waarvan de kleur nog niet bepaald is. Speelt hij een groene gifkaart dan mag die in om het even welke ketel. Een ketel met enkel gifkaarten heeft nog geen kleur. Dan is de volgende linker buur aan de beurt en dit zo verder tot iedereen al zijn kaarten heeft gespeeld.

Als na het toevoegen van een kaart blijkt dat de totale waarde in de ketel meer dan 13 is, dan loopt de ketel over en moet de speler opruimen. Het opruimen houdt in, dat die speler alle kaarten, behalve de laatst gespeelde, uit de ketel haalt en deze gedekt op een stapel voor zich neer legt. Het is niet toegestaan om je gedekte stapel kaarten in te kijken.

Als iedereen al zijn handkaarten gespeeld heeft, volgt een telling. Elke groene gifkaart in je gedekte stapel is twee minpunten waard, elke andere kaart één minpunt. Heb je van een kleur toverdrank alleen het meeste kaarten in je gedekte stapel, dan hoef je deze niet mee te tellen. Gifkaarten tellen altijd, ook als je er alleen meest van hebt.

De linker buur van de vorige deler wordt nu de nieuwe deler en er begint een nieuwe ronde

De winnaar

Als iedereen één keer deler geweest is, is het spel afgelopen. Wie in het totaal het minst minpunten heeft is de winnaar.

SPELBEOORDELING

Niet één keer krijg ik tijdens het spel het gevoel dat ik met toverdranken bezig ben. Het nemen van een slag wanneer de pot een bepaalde waarde krijgt is ook niet echt vernieuwend. Er zijn spelletjes op de markt die dit systeem gebruiken waarvan het thema veel meer aanspreekt (bv. Veel soeps, ook van Reiner Knizia). Tijdens het spel heb ik ook het gevoel weinig invloed op het verloop te hebben, of je gaat voor veel van een kleur of voor geen en dat is het. Zelfs als kinderspelletje valt het door de mand, kinderen hebben nu eenmaal een boeiend thema nodig. Als positieve noot kan ik hier aan toevoegen dat het spelletje niet mijn eigendom is en ik zal het dan ook met veel plezier aan de eigenaar terug bezorgen.
Op heel wat andere sites krijgt Poison betere beoordelingen (van 6 tot 8 op 10). Meestal wordt dan gesproken over een heel eenvoudig spel met meer diepgang dan je eerst zou denken. Een typisch spel om een avond mee te eindigen. Helaas kan ik wat die diepgang betreft, niet echt volgen. Je gaat voor een kleur of niet en gifkaarten speel je best om een pot te laten overlopen. Je kan ook tellen hoeveel kaarten anderen van een bepaalde kleur bezitten maar eigenlijk ben je (meestal totaal) afhankelijk van de kaarten in jouw hand. In familiekringen zou Poison misschien nog op wat bijval kunnen rekenen (voor de Uno liefhebbers bijvoorbeeld). Wij vinden het na enkele ronden wat vervelend.