SPELMATERIAAL

Een nogal lijvige speldoos bevat:

• Een kreukvrij blauw doek dat als spelbord dient,
• 12 dobbelstenen,
• 7 eilanden,
• 5 scheepswrakken,
• 3 zeemonsters,
  
• 5 schatten,
• 1 windroos,
• 2 scheepsroeren,
• 1 navigatielat,
• 55 damagekaarten,
• 40 fatekaarten,
• 12 auxiliarykaarten,
• 11 statuskaaten,
• 10 wondkaarten,
• 10 orderkaarten,
• 1 draak,
• 1 bom,
• 7 roeiboten,
• 10 scheepskaarten,
• 10 schepen met in de hoofdrollen:
  • Kapitein Jaego Roth en de Heldenhammer
    
  • Kapitein Aranessa Saltspite van de Swordfysh
    
  • The Golden Magus en Flaming Scimitar
    
  • Red Brokk Gunnarson ontwerper van Grimnir’s Thunder
    
  • Prince Yrellian trotse eigenaar van de Seadrake
    
  • Count Noctilus en zijn Bloody Reaver
    
  • King Amanhotep eigenaar van de Curse of Zandri
    
  • Kapitein Skretch Half-dood van de Skabrus
    
  • Vangheist van de Shadewraith
    
  • Tordrek Hackhart ontwerper van de Black Kraken
    
• het Engelstalig spelregelboek bevat maar liefst 98 bladzijden.

SPELBESPREKING

Inleiding

Het is nacht als kapitein Jeago Roth na lange tijd terug richting huis vaart. Pas als zijn imposant schip ‘de Heldenhammer’ een laatste keer de boeg wendt, merkt hij dat er iets niet pluis is. Grote rookpluimen belemmeren het zicht. De rookwolken worden dikker naarmate hij zijn doel nadert. Kapitein Roth ruikt onraad, maar de werkelijkheid tart alle verbeelding. Zijn stad staat in lichterlaaie en een spoor van vernieling leidt tot bij hem thuis. Helaas, alle hulp komt te laat. Het huis van Roth is tot as herleid, vrouw en kinderen hadden geen schijn van kans. Roth wordt rood van woede en zweert wraak. Dit kan alleen het werk van Noctilus en zijn volgelingen zijn. Noctilus moet en zal boeten. Hoewel Noctilus iedereen schrik aanjaagt, is Roth onverschrokken. In een wazig visioen lijkt hij een manier gevonden te hebben om Noctilus op zijn eigen terrein te verslaan. Een bijna onmogelijke taak omdat Noctilus in een parallel universum vertoeft. Alleen wie op het juiste moment op de juiste plaats de juiste handelingen treft, opent de poort naar dit donker en godvergeten gat. Roth slaagt erin een aantal bondgenoten te vinden maar minstens evenveel gedrochten kiezen de zijde van Count Noctilus, leider van de angstaanjagende Dreadfleet…

VS

Voorbereiding

Leg het doek op tafel.
Kies een vloot (Dreadfleet of Alliantie).
Bereid het scenario voor.
Schud de Fate en Damage decks.
Leg de Auxiliary, Status, en wound kaarten binnen bereik.
Neem van jouw kleur de order en shipkaarten.
Dobbel om de windrichting te bepalen.
Zet je vloot op het doek en start het spel.

Spelverloop

In het spelregelboek staan verschillende scenario’s beschreven. Telkens moet Roth het samen met één of meerdere bondgenoten opnemen tegen Noctilus en zijn volgelingen. Het spelregelboek is nogal lijvig en Dreadfleet volledig beschrijven zou net te veel tijd in beslag nemen. Om jullie toch een idee te geven, volgt hieronder een samenvatting.

Een spelronde

INITIATIEF
dobbel, de winnaar kiest de startspeler.
STATUS
Voer statuskaarten uit.
FATE
Elke speler trekt 1 fatekaart en voert ze uit. Pas de windrichting aan!

ACTIES (om beurt een schip kiezen en…)
Geef eventueel een bevel.
Beweeg het schip.
Vuur de kanonnen af als dat zinvol is.
Een schip waaraan je grenst, kan je enteren.
Deze fase eindigt als alle schepen 1 maal geactiveerd werden.
EINDE (kijk of er een winnaar is)

Bewegen

Scheepskaart met alle belangrijke waarden.

Speed =  afstand die je maximaal mag bewegen.
Handling = afstand vooraleer je mag veranderen van richting (max 45°).
Auxiliaries  zijn klein en kunnen in gelijk welke richting bewegen.
Na bewegen op minder dan 2” van een eiland of wrak = mag anker uitgooien (statuskaart).
Anker terug binnenhalen = 1 bewegingsfase.
Zeilschepen bewegen minimaal evenveel “ als windsterkte (bovenste fatekaart op aflegstapel).
Wind in de zeilen = extra bewegingspunten.
Wind vooraan = command check, bij mislukking windkracht aftrekken van speed. Full ahead order kan niet en je moet ook niet bewegen.
Vastlopen = tegen eiland of wrak varen = stoppen en damagekaarten  trekken tot hull.
Raken = contact met ander schip = enteren.
Uit de nesten werken = na botsing of binnen 1” van de rand = command check -1 = D3+1 opschuiven en gratis van richting veranderen.
Van het doek varen = uitgeschakeld of ontsnapt.

Vuren

Kies een doel (moet in het zicht zijn).
Controleer gezichtsveld (slachtoffer moet aan de zijkant liggen).
Broadsite = aantal dobbelstenen.
Zicht beperkt = obstakel tussen de schepen (trek 2 lijntjes) = ½ van de dobbelstenen.
afstand/raken 0-6”= 4+ ,6-12”=5+, 12-18” =6+
Eerste schot = +1 modifier.
Raking Fire = +1 modifier (voor-achter of omg).
Vuren = dobbelstenen gooien. 6 = altijd raak, 1 = altijd mis!
Verdediging: voor elke hit 1 dobbelsteen gooien, resultaat ≥ armour = hit gecancelled.
Elke overblijvende hit = 1 damagekaart trekken en uitvoeren.
Gewone damagekaarten.

Speciale damagekaarten.

Enteren

Na bewegen in contact met ander schip = enteren.
Eerst vechten kapiteins duel uit!
Crew = aantal dobbelstenen.
Elke 5 en 6 = 1 overwinning.
≠ in overwinningen = aantal damagekaarten.
Gelijkstand = elk 1 damagekaart.
Meerdere schepen in contact = dobbelen voor elk schip, overwinningen optellen, ≠in overwinningen = aantal damagekaarten per schip!

Orders

Voor het bewegen van een schip mag je een bevel  kiezen. Doe een commandcheck. Voer het bevel uit als je slaagt. Na activatie krijg je het bevel terug.
Full Speed = 2d6” na gewone beweging. Niet met tegenwind of als speed 0 is.
Hard-a- port = max 45° draaien naar links zonder vooraf te moeten bewegen of in combinatie met veranderen van richting.
Hard-a-starboard = idem naar rechts.
Fire as she bears = vuren als tegenspeler aanval inzet. Je vuurt (normale regels) voor hij vuurt.
Repair = verwijder 1 damagekaart zonder irreparable.

Duelleren

Swashbuckling = aantal dobbelstenen.
Elke 5 en 6 = 1 overwinning.
Verliezer raakt gewond (woundkaart).
Bij gelijkstand allebei gewond.
Nadelen van kwetsuren zijn cummultatief!
Meerdere schepen in contact = idem als bij enteren.
Als de capitein doodelijk gewond is mag de eerste knecht bevelen geven aan 6+

Auxiliaries

Inzetten = voor het bewegen binnen een afstand van 1” plaatsen.
Tijdens het bewegen inzetten = dobbelen, bij 1-3 kapseizen = uit het spel nemen.
Ophalen = in contact komen met eigen vloot = alle damage herstellen.
Auxiliaries worden behandeld als schepen maar:
hebben geen kapitein = geen bevelen
Kunnen niet vastlopen, dus ook niet uit de nesten werken
Hebben geen gezichtsveld, vuren in alle richtingen
Speciale damagekaarten gelden niet, trek een andere
Kunnen draaien en keren naar wens
Hoogste punt geldt als zichtpunt
Kunnen 1 voorwerp per beurt ophalen
Vliegende auxiliaries kunnen niet kapseizen
Zee monsters vallen meestal dichtste schip aan, andere speler controleert dan dit monster

De winnaar

Afhankelijk van het scenario.

SPELBEOORDELING

Opmerking vooraf

Gezelschapsspellen en thema. Er zijn al boeken over geschreven. Mij kan het gepalaver over goede en slechte integratie van een thema niet echt boeien. Een spel moet leuk zijn en als het thema er goed bij past, is dat meegenomen. Ik ben er wel van overtuigd dat een goed thema het spelplezier verhoogt. Maar een spel goed vinden alleen omdat het thema fantastisch is, neen, dat kan ik niet geloven.
Logisch dat fervente liefhebbers van thematische spellen mij een bekrompen visie verwijten. “Noem mij twee spellen die mijn visie kunnen aanpassen”, zeg ik dan, waarna ik mijn ervaring met Battlestar Galactica uit de doeken doe.  Ik herinner mij de testavond van Battlestar Galactica nog alsof het gisteren was. Sterk thema, maar zo’n  saai spel dat spontane slaapneigingen nauwelijks onderdrukt konden worden.
Om een lang verhaal kort te maken, op aanraden van, kwam ik bij Earth Reborn en Dreadfleet terecht. Twee spellen waarvan het thema zo belangrijk is dat de helft van het spelregelboek eraan gewijd is. Earth Reborn is gebaseerd op het Dungeons en Dragons systeem, Dreadfleet wordt gespeeld volgens het Warhammer principe.
Hieronder volgt de recensie van Dreadfleet. Volg de link om die van Earth Reborn te lezen.

Mijn gedacht

Doos en inhoud?

De tekeningen op de speldoos van Dreadfleet zijn werkelijk fantastisch!  Jullie begrijpen dat het verlangen om de doos te openen sterk aanwezig was. Nog nooit ben ik zo snel naar huis gereden – met de fiets wel te verstaan – om de inhoud van een doos te controleren. Mijn enthousiasme bleef aanhouden toen ik bij het openen van de doos merkte dat alles nog in elkaar geprutst moest worden. Stevige plastieken stansramen houden de onderdelen op hun plaats. Daarbij springt de afwerking  van die onderdelen direct in het oog. Mijn gedrevenheid kreeg al gauw een ferme knauw toen het mij niet lukte om de onderdelen uit de stansramen te prutsen. Enfin, het lukte me wel, maar niet zonder brokken te maken. Het is wel zo dat ik mezelf niet zou omschrijven als handig. Als ik eerlijk ben, kan ik zelfs niemand opnoemen die mij wel enige handigheid zou toeschrijven. Om verdere schade te vermijden, volgde ik snel een internetcursus ‘Dreadfleet assembleren’. (U zou schrikken hoeveel beeldmateriaal daarover beschikbaar is.) Daar leerde ik dat pincetten, kleine tangetjes en goede lijm onontbeerlijk zijn. Gewoon de onderdelen uit de stansramen duwen, zoals bij de meeste spellen, is niet aan de orde. En ja, ik kan me inbeelden dat de meesten onder jullie dit een stuk sneller gesnapt zouden hebben. 
Voorbeeld van een stansraam.

Het spreekt in mijn voordeel dat ik een doorzetter ben waardoor ik mijn vrouw – een aantal uren later –  trots het resultaat presenteerde. De uitdrukking op haar gezicht verraadde dat  ze niet deelde in mijn enthousiasme maar ze zei het tegendeel. Dit zijn de momenten waarop je weet dat je vrouw je graag ziet!

Spelregels?

Nadat alle speelstukken afgewerkt zijn, volgt opdracht twee. Het 98 pagina dikke spelregelboek doorworstelen. Tekst, spelvoorbeelden en prachtige foto’s wisselen elkaar af. Vanaf de eerste pagina wordt je meegezogen in het verhaal van kapitein Roth en diens rivaal Count Noctilus. Daarna volgen de spelregels en een uitvoerige beschrijving van de schepen en hun kapiteins. Een duidelijke verhaallijn beschrijft waarom de kapiteins de zijde van Roth of Noctilus kiezen en hoe hun schepen zijn ontstaan. De schrijfwijze is van literair niveau waardoor je in een mum van tijd een eerste lezing achter de kiezen hebt. Een kleine samenvatting van de voornaamste spelregels ontbreekt en dat vind ik voor dit type spel wel jammer. Ik heb de koe dan maar zelf bij de horens gevat en het resultaat kunt u hierboven downloaden. Om kennis te maken met het spel kan je een aantal scenario’s doorlopen. Leuk daaraan is dat de verhaallijn doorloopt. Je hebt het gevoel dat je samen met het spel naar de finale – een laatste treffen met de voltallige Dreadfleet van Count Noctilus – toewerkt. Als het spel werkelijk zo spannend is als de scenario’s doen vermoeden, heb ik hier een topper in handen.
Cover van het spelregelboek.

Spelbeleving?

Bij de start van het spel moet je de ‘seascape’ wat ik zou vertalen als ‘het zeelandschap’ op tafel leggen. Dit is eigenlijk een onkreukbaar blauw doek. Dat de opzet van het spel nogal groots opgevat is, merk je ook aan de afmetingen van het doek. 1,83 op 1,22 meter is net iets te groot voor mijn tafel. Als je dan nog eens 10 schepen en al de kaarten een plaats moet geven, biedt ook een grote tafel onvoldoende ruimte. Maar het geheel oogt wel indrukwekkend. Nadat ik wat met geëxperimenteerd had met de eerste scenario’s nodigde ik mijn broer uit voor een ware zeeslag. Elk beschikten we over 4 schepen en we zouden elkaar volledig in de pan hakken. Uiteindelijk staakten we na 5 uur de strijd. De manier waarop wil ik jullie gerust meegeven.

Fabrice: Pfft, duurt wel lang hé zo’n spelletje.
Claude: Zeg dat wel.
Fabrice: En zo leuk is het nu ook weer niet hé?
Claude: Nee, niet echt.
Fabrice: Shit, daar heb ik 95€ voor betaald.
Claude: Tja, t’zijn wel mooie bootjes hé.
Fabrice: Gaan we stoppen?
Claude: Ah, eindelijk. Dit wou ik al na 1 uur vragen maar ik durfde niet echt.
…

Dreadfleet valt sterk tegen en daar zijn verschillende redenen voor:

• Het onkreukbare doek is van een soort fijne stof gemaakt. Telkens als je een schip beweegt, moet je opletten dat het doek niet verschuift. De kleine pinnetjes die overblijven van de stansramen blijven wel heel makkelijk haperen.
• De meetlat en het navigatiewiel moet je elke beurt gebruiken. Je zou verwachten dat ze makkelijk op te nemen en te verplaatsen zijn, maar het tegendeel is waar. Het lijkt wel of die zaken aan het doek blijven kleven. Het navigeren van schepen is daardoor een minutieus werk en dat komt de spelbeleving zeker niet ten goede.
• De wind verandert elke beurt van richting. Dit is zo verveldend dat we na een tijdje besloten op een windstille zee te spelen.
• Aanvals – en verdedigingskracht wordt aan de hand van dobbelstenen berekend. Daar komt ontegensprekelijk wat geluk bij kijken. Dit vind ik echter niet storend omdat het ook bijdraagt aan de spanning. Wat wel storend werkt zijn de ‘damagekaarten’ die je daarna moet verwerken. Het verschil tussen een gewone speed en een speciale statuskaart is wel heel groot. Deze kaarten zorgen niet alleen voor een torenhoge geluksfactor, ze bepalen ook de uitkomst van de zeeslag. Je mag nog zo goed navigeren en super tactisch spelen, één damagekaart kan de boel helemaal verkloten. Ik zie het gezicht van Claude nog altijd voor me. Hij had net de Heldenhammer in stelling gebracht om mijn Seadrake te kelderen. Versterking was op komst. Ik zat in de val. In het daarop volgende gevecht kon ik hem één schadepunt (fire as she bears) toedienen. Zelf had ik er 3 te verwerken. Ik trok een hull – , speed – en een crew kaart. Claude trok Magazine (zie onder).
  Special Status kaarten verknoeien de boel.
  

Dreadfleet is eigenlijk niet echt een bordspel. Het is een miniaturenspel met een fantastisch thema. Heel wat spelers gaan volledig op in dit soort spellen en spenderen uren aan het schilderen van hun miniaturen. Ik denk niet dat ik me daar nog mee bezighoud. Ik mis er de handigheid voor, vind het de moeite niet en heb er al genoeg geld aan besteed. Ik ben blij dat ik kennis gemaakt heb met dit genre. Heb me fantastisch geamuseerd met het in elkaar knutselen van de modellen en het lezen van het verhaal en de spelregels. Uiteindelijk blijft alleen ontgoocheling in de spelbeleving over. Ik vraag me af of ik dit spel beter zou vinden als er alleen gewone damagekaarten gebruikt zouden worden. Heel misschien probeer ik dit wel eens uit.

Besluit: Earth Reborn en/of Dreadfleet.

Zowel Earth Reborn als Dreadfleet steunen op een fantastisch verhaal. Je zou er zo een spannende Hollywood film van kunnen maken. Dreadfleet is misschien net wat indrukwekkender maar gezien de kostprijs van de twee spellen vind ik dat meer dan normaal. Van beide spellen heb ik de indruk dat alle middelen werden ingezet om het thema te integreren. Geen enkele seconde heb je de indruk dat het thema er maar wat opgeplakt is. Integendeel thema en spel vormen een niet te ontwrichten geheel en dat vind ik werkelijk fantastisch. Je wordt als het ware meegezogen in het avontuur.
Beide spellen creëren tijdens het lezen van het thema hoge verwachtingen. Earth Reborn lost die verwachtingen met sprekend gemak in. Dreadfleet ontgoocheld en dat is ontzettend jammer. Ik had dit spel graag een hogere score gegeven maar spelplezier vind ik nog altijd veel belangrijker dan thema. Earth Reborn geef ik met plezier een hoge score. Dit pareltje zit zo goed en zo realistisch in elkaar dat mijn bewondering voor de ontwerper onmeetbaar groot is.