SPELMATERIAAL

De speldoos bevat 110 treinkaarten, 240 wagons in 5 kleuren, 30 bestemmingskaarten, 1 overzichtkaart, 1 bonuskaart, 5 scoreblokjes in 5 kleuren en een spelbord.

SPELBESPREKING

Inleiding

De spelers proberen zo snel mogelijk, zoveel mogelijk steden met hun treinstellen te verbinden. Geslaagde verbindingen leveren punten op, mislukte pogingen resulteren in verliespunten.

Voorbereiding

Het spelbord wordt in het midden van de tafel gelegd. De treinkaarten worden geschud en elke speler krijgt er 4 op handen. De andere kaarten dienen als trekstapel, de bovenste 5 worden opengelegd. De bestemmingskaarten worden geschud en elke speler krijgt er 3 op handen.
Elke speler kiest een kleur en krijgt de wagons in die kleur, de scoreblokjes worden op veld nul van het scorespoor geplaatst.

Spelverloop

Op het spelbord staan verschillende steden, deze steden zijn verbonden met gekleurde spoorlijnen. Deze kleuren komen overeen met de kleuren op de treinkaarten. De bestemmingskaarten bevatten opdrachten: een verbinding maken tussen 2 steden, die punten opleveren. Hoe moeilijker de opdracht, hoe meer punten verdiend (of verloren) kunnen worden. In het begin van het spel mogen de spelers eventueel 1 bestemmingskaart afleggen. Daarna begint het spel. De speler die aan de beurt is mag 1 van onderstaande acties uitvoeren.

Treinkaarten nemen.

Een speler mag 2 treinkaarten nemen. Hij mag één van de open kaarten nemen of een kaart van de gedekte stapel nemen. Als de speler een open joker trekt, mag hij maar 1 in plaats van 2 kaarten nemen.

Een route aanleggen.

De speler legt een set treinkaarten, in dezelfde kleur als de route, op tafel. Er moeten evenveel kaarten liggen als het aantal vakken waaruit de route bestaat. Daarna zet hij de route vol met wagons in zijn kleur. Als laatste past de speler zijn score aan.
Indien de kleur van de route grijs is, mag je kiezen welke kleur je uitspeelt, alle uitgespeelde kaarten moeten wel dezelfde kleur hebben.
Een jokerkaart kan als een kaart van gelijk welke kleur gebruikt worden.

Bestemmingskaarten nemen.

De speler neemt 3 bestemmingskaarten van de stapel. Hij moet tenminste één kaart houden.

De winnaar

Indien een speler na zijn beurt minder dan 3 wagons in zijn voorraad heeft, wordt nog 1 laatste ronde gespeeld.
Telkens als de spelers een route claimen krijgen ze daarvoor punten. Een langere route levert meer punten op. Deze punten worden bijgehouden op een scorespoor.
Daarna tellen de spelers alle punten van hun bestemmingskaarten bij hun totaal, mislukte opdrachten worden van dit totaal getrokken.
De speler met de langste ononderbroken route krijgt 10 punten extra.
De speler met in het totaal de meeste punten wint het spel.

SPELBEOORDELING

Ticket to Ride is een ideaal familiespel of instapspel. De regels zijn eenvoudig, het spel speelt vlot, duurt niet lang en bevat toch voldoende spelelementen waardoor het spel spannend en leuk is.
In Ticket to Ride moet je de ideale mix vinden tussen afwachten en toeslaan. Afwachten omdat langere routes meer punten opleveren, toeslaan omdat de verbindingswegen tussen twee steden beperkt zijn. Wie met een goede planning in zijn hoofd zit, kan wel altijd iets nuttigs doen tijdens zijn beurt. Extra bestemmingskaarten trekken, kan een schot in de roos zijn maar evengoed heb je het dan helemaal verbrod. Naarmate het spel voortraast, verminderen de verschillende routes en wordt de strijd om de laatste verbindingen bikkelhard. De spanning bereikt een hoogtepunt als de punten geteld worden en de bestemmingkaartjes niet langer geheim zijn. Een keigoed familiespel dat ik speciaal aanraad aan iedereen die nog maar net het gezelschapsspel aan het ontdekken is. Niet voor niks behaalde het spel in 2004 de titel van Spiel des Jahres in Duitsland.