SPELMATERIAAL

De spel doos bevat 1 spelbord, 80 houten kantoren: 20 per kleur, 4 bedrijfskaarten, 20 koetskaarten, 66 stadskaarten, 30 bonustegels en 4 samenvattingkaarten. Het materiaal past perfect in de speldoos en ook de kwaliteit ervan is dik in orde.

SPELBESPREKING

Inleiding

4 jonge ondernemers proberen een postkoetsbedrijf te stichten. Daarbij is het belangrijk dat zij samenhangende routes kunnen uitstippelen zodat ze daar kantoren kunnen bouwen. Er wordt voorzichtig gestart, maar al gauw ontstaan langere routes met een wirwar aan kantoren. Tijdens deze onderneming kunnen de spelers de hulp inroepen van een aantal belangrijke personen. Wie het slimste en het snelste kan uitbouwen, verdient de meeste punten.

Voorbereiding

Het spelbord wordt op tafel gelegd. Alle spelers krijgen een bedrijfskaart en de bijhorende kantoren in één kleur. De bonusfiches worden gesorteerd en op het spelbord gelegd. Dit gebeurt ook met de koetskaarten. Het spel kan beginnen.

Spelverloop

De race om de bonuspunten.

Het spelbord is opgedeeld in verschillende regio’s. Deze regio’s bevatten steden die al dan niet met elkaar verbonden zijn. Door het spelen van routes, kunnen stations geplaatst worden. Als aan bepaalde voorwaarden voldaan wordt, verdiendt de speler daarmee een bonusfiche. Hoe vlugger je dit doet, hoe hoger de waarde van de bonusfiche.
Routes kunnen ook koetskaarten opleveren. Je start met de laagste koetskaart (voor een route van 3 kantoren) en moet zo opbouwen tot de hoogste koetskaart (7 kantoren).

Routes bouwen.

De actieve speler begint zijn beurt met het trekken van een stadskaart. Dit mag de bovenste kaart van de stapel zijn, of één van de 6 openliggende kaarten op het spelbord. Daarna moet hij bouwen aan een route. Per beurt mag je één kaart links of rechts aan je route toevoegen. Daarbij is het belangrijk dat kaarten die naast elkaar grenzen ook op het spelbord met elkaar verbonden zijn. (De kaartenrij stelt dus een route voor op het spelbord.)

Punten scoren.

Als een route van een speler uit minstens 3 kaarten bestaat, mag hij deze route sluiten. Daarna mag de speler kantoren bouwen. Ofwel bouwt hij één kantoor in elke regio waar de route voorbijkomt, ofwel bouwt hij kantoren in alle steden waar de route voorbijkomt binnen één regio. Daarna gaat hij na of hij in aanmerking komt voor het krijgen van bonustegels. Bonustegels zijn er voor het bezit van kantoren in bepaalde regio’s en voor het bouwen van lange routes.

Als de route tenminste evenveel stadskaarten bevat als het nummer van de volgende koetskaart, dan mag de speler deze koetskaart nemen. Hij mag daarbij geen nummers overslaan.
Na het valideren van een route mag je maximum 3 kaarten op handen hebben.

Hulp gevraagd.

Eén maal per beurt mag de speler hulp vragen aan één persoon. De postchef zorgt ervoor dat je 2 kaarten mag trekken, De ambtsman kan de 6 openliggende kaarten vervangen, de koetsbestuurder zorgt ervoor dat je 2 kaarten aan je route mag toevoegen en de wagonmaker tenslotte, zorgt ervoor dat je een volgende koetskaart krijgt ook al kom je daarvoor eigenlijk 2 stadskaarten tekort.

De winnaar

Het spel eindigt na de ronde waarin een speler zijn laatste huis bouwt of na de ronde waarin een speler de hoogste koetskaart ontvangt. De spelers ontvangen de punten van al hun bonusfiches en de punten van hun hoogste koetskaart. Dit totaal wordt verminderd met het aantal niet gebouwde eigen kantoren. De speler met de meeste punten mag het voor mijn part gerust eens bij de NMBS proberen.

SPELBEOORDELING

Thurn et Taxis is een geslaagd familiespel waar zowel jong als oud plezier zullen aan beleven. Dat het vooral belangrijk is goed te plannen om zo snel mogelijk bonusfiches te verzamelen, hoeft geen betoog. Soms kan dit door het bouwen van een korte route binnen één regio, maar het kan ook gebeuren dat je langere routes door verschillende regio’s zal moeten bouwen. Als de timing klopt, kunnen er veel punten gescoord worden.
Echt tactisch zou ik het spel niet durven noemen omdat het meestal voor de hand ligt welke hulpverlener je moet inschakelen. Ook interactie vind ik wat ontbreken. Elke speler doet zijn best om bonustegels voor de neus van anderen weg te kapen en misschien zitten er ook enkele spelers tussen die kaarten trekken op basis van wat andere spelers nodig hebben, maar elkaar echt dwarsbomen lukt eigenlijk niet.
Thurn et Taxis won in 2006 de Duitse spellenprijs, een bewijs dat het door vele mensen gesmaakt werd. Toch vind ik het geen topper omdat ik een tikkeltje tactiek en interactie mis.