Auteur	Nikolas Sakaloglou, Sotirios Tsantilas
	Uitgever	Artipia Games
	Aantal spelers	2 – 4
	Spelduur	90 – 120 minuten
	Jaar van uitgave	2013
	Prijs	37.50€
	Recensie door	Vandenbogaerde Fabrice
	Score	8.0/10
	Links	Artipia Games

SPELVERLOOP

Archon speelt zich af in het land van Cardis, een machtig koninkrijk. Jij helpt Cardis stand houden tegen het gevaar dat steeds om de hoek loert en probeert intussen zoveel mogelijk het gat van de koning te likken. In Archon worden 3 seizoenen gespeeld die elk uit 3 ronden bestaan. Aan de hand van een worker placement mechanisme vergader je goud en grondstoffen, help je de stad verdedigen, bouw je de stad verder op, trek je belangrijke personen aan of koop je invloedkaarten. Bij de start van het spel ontvangt elke speler 8 kaarten en 5 pionnen in zijn kleur. Vervolgens moet elke speler 2 extra kaarten kopen. Daarna worden de 10 kaarten gesplitst in twee groepen van 5, één groep wordt op handen genomen, de andere blijft gedekt op tafel liggen en wordt de volgende ronde gebruikt. Na de tweede ronde mogen de spelers hun kaarten herverdelen. Aan de hand van de kaarten worden pionnen op het spelbord geplaatst. Soms moet je twee kaarten afleggen om één pion te plaatsen. Dit staat op het spelbord (zie treasury hiernaast) aangegeven. Nadat je een pion op het spelbord hebt geplaatst, voer je de bijhorende actie uit. Als alle actieplaatsen ingenomen zijn, kan je de bijhorende actie in die ronde niet meer uitvoeren. (De oranje en groene achtergronden op de actievelden worden automatisch geblokkeerd als je met 2 of 3 spelers speelt.)

Zoals het een echte worker placement past, zijn er heel wat actiemogelijkheden. Je kiest een actie door een pion op een actieveld van het spelbord (dat er prachtig uitziet) te plaatsen.

De verschillende actiemogelijkheden zijn:

• Goud verzamelen in de Treasury.
• Invloedkaarten kopen in de Academy of het Planetarium (de meerderheid levert op het eind van een seizoen punten op).
• Grondstoffen invoeren in de Repository of grondstoffen ruilen op de Markt.
• De gunst van de koning vragen in het Paleis (aan de hand van gunstkaarten).
  
• Een deel van de stad bouwen (en profiteren van het voordeel van het gebouw).
  
• Schildknapen inhuren in de Barakken of schildknapen opleiden in de Koninklijke Garde. Wachters worden op de stadsmuur geplaatst om de stad te verdedigen. Op het eind van een seizoen bepaalt een kaart de kracht van het aanvallende leger. Als de spelers er samen in slagen die aanval te pareren gebeurt er niks. Als de kracht van de wachters onvoldoende groot is, worden de spelers gestraft. Hoe kleiner jouw bijdrage aan de stadswacht, hoe groter de straf.
• Eigen handkaarten opwaarderen. Er zijn 4 mogelijke upgrades. Je kan een eigen kaart (meestal een Courtier) ruilen voor een Cleric, Merchant, Tax Collector of Scribe. Elk van deze upgrades heeft een eigen vaardigheid. Bovendien mag je met één upgrade ook een pion plaatsen op een actievak waarvoor je twee gewone kaarten moet afleggen.
  
  Cleric: plaats een pion ook als er geen vrij actieveld is.
  Merchant: levert extra goud/grondstoffen op.
  Tax Collector: andere spelers moeten jouw 1 munt betalen om dezelfde actie uit te voeren.
  Scribe: voer direct nog een actie uit.

Als je geen pion kan of wil inzetten, mag je passen. Het aantal handkaarten dat je overhoudt, is belangrijk voor het bepalen van de speelvolgorde. Na drie ronden volgt een telling waarbij het aantal invloedkaarten en de bijdrage aan de stadswacht belangrijk is.

Na drie seizoenen eindigt het spel.

MIJN GEDACHT

Archon ziet er werkelijk oogverblindend uit. Het spelbord is vrij groot en enorm druk. Er zijn spelers die dit storend vinden, maar mij stoort het in elk geval niet. Ik ondervind geen problemen om de actievelden terug te vinden en geniet intussen van het mooie artwork. Zelfs kaarten met eenzelfde functie bevatten verschillend artwork!
Alleen jammer dat de kleuren van de blokjes (wit – beige – grijs – zwart) niet altijd even makkelijk te onderscheiden zijn. Wij zagen pas na één ronde dat we zwart en grijs door elkaar haalden.

Hoewel Archon een complexe indruk geeft, speelt het vrij vlot. De spelregels zijn duidelijk en het mechanisme is niet complex. Het worker placement mechanisme combineert ook goed met de deckbuilding motor.
Op het eind van een ronde behaal je punten voor wachters, wetenschappers en kunstenaars. Om die kaarten te bezitten, moet je grondstoffen verwerven en inruilen. Tussendoor behaal je punten door te bouwen of up te graden. Ook daarvoor moet je grondstoffen verwerven en inruilen. Je kan van beide walletjes eten en zowel bouwen als puntenkaarten kopen maar het is mogelijk om je op één aspect per seizoen te concentreren en toch goed te scoren.
Archon heeft mij het gevoel dat ik mijn strategie snel kan aanpassen als dat nodig is. Dit zonder daarbij veel punten in te leveren. Daardoor blijft Archon spannend tot het eind. Nooit heb ik het gevoel dat mijn achterstand niet op te halen is of dat een actie van een andere speler mijn overwinningskansen teniet doet. Aan de andere kant kun je daar een gebrek aan interactie in zien.
De speelvolgorde is bij de start van het spel belangrijker dan op het einde. Je kan namelijk aan de hand van de Scribe en de Cleric jouw opties, als je laatste bent, vergroten. Als je een goed deck samenstelt, kun je de laatste 3 ronden het pad dat je uitstippelt vrij goed volgen. Op dit moment heeft Archon een ietwat repetitief karakter. Ik vraag me dan ook af of Archon kan blijven boeien. Zelf kan ik die vraag niet beantwoorden omdat het tegenwoordig zelden voorkomt dat wij een spel meer dan 2 keer spelen. De gouden regel van weleer- een spel drie keer spelen met verschillende spelersaantallen voor ik een recensie schrijf – wordt hier en zal in de toekomst nog vrij vaak overtreden worden, vrees ik.
Wij speelden Archon met 4 en ik vermoed dat dit de beste bezetting is.
Archon doet me wat denken aan Rococo. Rococo, wat ik al een vijftal keer gespeeld heb, vind ik iets beter omdat ik meer het gevoel van interactie heb.