Auteur | Reiner Stockhausen |
Uitgever | Alea |
Aantal spelers | 3 tot 5 |
Spelduur | 60 minuten |
Jaar van uitgave | 2002 |
Prijs | 17.95€ |
Recensie door | Vandenbogaerde Fabrice |
Score | 6.0-8.4/10 |
Links | Alea Reiner Stockhausen |
Bijzonderheden | 3de spel in de Alea ‘Small Box’ serie |
SPELMATERIAAL
De kleine handige speldoos bevat 11 zeshoekige ceremonieplaatsen, 1 finitumplaats, 64 machtkaarten, 14 toverkaarten, 7 kleine en 7 grote rollenkaarten, 49 kristallen, 2 getallenrijen en 2 speelfiguren.
SPELBESPREKING
Inleiding
Om de 7 jaar komen de 7 wijzen met het meeste aanzien bij elkaar om uit te maken wie nu echt de beste is. De spelers kruipen in de huid van één van die wijzen. Ze vormen bondgenootschappen en spelen machtkaarten tegen elkaar uit. Vrienden in de huidige ronde kunnen de volgende ronde vijanden zijn en per ronde gelden nieuwe wetten.
Voorbereiding
De 11 ceremonie plaatsen worden geschud. De finitum plaats wordt met de onderste 4 kaarten geschud. De eerste 3 plaatsen worden open gelegd, de andere gedekt. De open plaatsen worden aansluitend tegen elkaar gelegd.
De rollenkaarten worden klaargelegd, de machtkaarten en de toverkaarten worden geschud.
De getallenrijen worden links en rechts naast de 3 open plaatsen gelegd. 1 speelfiguur wordt tussen de getallenrijen gelegd, de andere staat op de onderste open plaats.
Op de plaatsen worden telkens 3 grote kristallen open gelegd. De kleine kristallen blijven in de doos.
De spelers nemen 6 machtkaarten en 1 toverkaart op handen. (Bij minder dan 5 spelers wordt er spelmateriaal aan de kant gelegd.)
Spelverloop
Het spel duurt maximum 11 ronden. Elke ronde bestaat uit 5 fasen.
Fase 1 : rollenkeuze.
Om beurt kiezen de spelers een rol en leggen deze voor zich. De minst wijze speler begint.
Fase 2: onderhandelen.
De spelers vormen 2 verbonden. Daarbij mogen ze afspraken maken en zich daar wel of niet aan houden. Eenmaal de verbonden vaststaan leggen de spelers hun kleine rollenkaarten bij elkaar aan een getallen rij. Het ene verbond links, het andere rechts. Spelers uit eenzelfde verbond mogen onderling onbeperkt kaarten ruilen.
Fase 3: kampen.
Op de ceremonieplaatsen staat een hiërarchie van de zeven verschillende weisen Deze hiërarchie verschilt naar gelang de plaats. De speler die het hoogst staat in die hiërarchie begint de kamp. Wie aan de beurt is, speelt een machtkaart, een toverkaart of een uilenkaart.
- Per wijze zijn 8 kaarten van 1 tot 7 en nog een tweede 1. Spelers mogen alleen een machtkaart spelen van hun rol. Twee enen gelden als een 10.
- In het spel zitten 8 uilen, ze gelden als jokers.
- Toverkaarten worden direct uitgevoerd.
- De punten van de verbonden worden bijgehouden door middel van de getallenrijen en de scorepion.
- Wie niet kan of wil spelen, moet passen. Hij neemt dan de bovenste 5 machtkaarten van de gedekte stapel. De tweede passer krijgt 3 kaarten van de eerste passer en trekt 2 nieuwe kaarten. Dit gaat zo door, de laatste passer krijgt 3 kaarten van zijn voorganger en trekt 2 nieuwe kaarten. Daarna legt hij 3 kaarten af.
Fase 4: punten.
Het verbond dat de meeste punten op tafel heeft, wint. De spelers van het winnende verbond kiezen elk een kristal. De wijze die het hoogst staat in de hiërarchie begint. Overgebleven kristallen worden verwijderd. De kristallen hebben een waarde van 2 tot 7.
De verliezers mogen elk een toverkaart trekken.
Bij gelijkstand wordt gekozen volgens hiërarchie en krijgen de verliezers ook een toverkaart.
Fase 5: nieuwe plaats.
De wijze die laatste in de hiërarchie staat kiest één van de andere open plaatsen en zet de speelfiguur daarop. De net gespeelde plaats wordt vervangen door een nieuwe plaats van de gedekte stapel en wordt van kristallen voorzien.
De winnaar
Na het opendraaien van de Finitum-plaats worden geen nieuwe plaatsen meer getrokken. Als de speelfiguur door een speler op de Finitum-plaats gezet wordt, eindigt het spel.
Voor elke rol waarvan een speler de hoogste waarde aan kaarten op handen overheeft, krijgt hij een klein kristal van waarde één. Dit geldt ook voor de speler met de meeste uilen. Bij gelijkstand krijgt elke speler een 1-kristal. Daarna tellen de spelers de waarden van hun kristallen samen. Wie de hoogste score behaalt, is de nieuwe machtigste wijze in toverland.
SPELBEOORDELING
Die Sieben Weisen is een spel uit de Alea reeks, wat meestal garant staat voor kwaliteit. Ook hier is dat het geval. Het spelmateriaal is kleurrijk en sfeervol. Je waant je als het ware in een echte Harry Potter film. Het spel zelf is heel leuk. De kern bestaat erin bondgenoten te vinden die het vuile werk voor jou opknappen zonder dat zij dat merken. Je kan natuurlijk ook een bondgenoot moedwillig tegenwerken zodat hij geen punten scoort. Het zal dan wel iets moeilijker zijn hem de volgende keer van je oprechtheid te overtuigen.
Ook de Hiërarchie in niet geheel onbelangrijk. De hoogste in de lijst mag als eerste een kristal kiezen, de onderste mag de volgende plaats kiezen.
In een spel met een oneven aantal spelers is de balans wat zoek. Het verbond met de minste spelers kan bijna onmogelijk winnen van het verbond met de meeste spelers. Daarbij komt dat bij 5 spelers een 3de speler in een verbond niet geweigerd mag worden. Eén iemand kan zich dus telkens opdringen zonder echt te onderhandelen.
Een goed spel voor 4 spelers dus, andere aantallen zorgen voor veel minder evenwicht. Vandaar de dubbele score.
Oktober 2006