Auteur	Helmut Ohley, Leonhard Orgler
	Uitgever	999 Games
	Aantal spelers	2 – 4
	Spelduur	90 minuten
	Jaar van uitgave	2013
	Prijs	44.95€
	Recensie door	Vandenbogaerde Fabrice
	Score	7.5/10
	Links	999 Games

kort gesteld

foto boardgamegeek Erwin Pauelsen

Spelers proberen zo snel mogelijk een groot hoog technologisch spoorwegennetwerk aan te leggen. Om daar in te slagen, sturen ze een handje vol medewerkers op pad. De uitbreiding van het spoorwegennet brengt de spelers naar nieuwe plaatsen en opent andere deuren. Er wordt geïnvesteerd in een beter spoorwegennetwerk en krachtigere locomotieven. Ingenieurs worden ingelijfd en fabrieken verbeteren bestaande technologieën.

Bij de start van deze opdracht starten de spelers met een eigen bordje, een ondermaatse locomotief en 5 arbeiders.

Het spelerbord toont 3 spoorlijnen en een industriegebied (onderaan). Door locomotieven op de spoorlijnen te plaatsen, bereiken de spelers de verschillende velden op de spoorlijnen. Het bereiken van die velden levert vaak een bonus op (afbeelding onder een veld). Vooruitgang op het industriespoor levert direct punten op. Helaas zijn niet alle vakken bereikbaar. Door fabrieken te bouwen, kunnen spelers verder stappen op dit spoor.

Tijdens een ronde, zetten de spelers om beurt arbeiders op één van de vakken van het spelbord. Sommige vakken eisen de inzet van 2 of zelfs 3 arbeiders. Door het plaatsen van arbeiders, kunnen de spelers verschillende acties uitvoeren zoals nieuwe locomotieven of fabrieken aankopen, spoorwegen bouwen, geld verdienen, gastarbeiders huren, industriëlen aantrekken of huren, investeren in industrie en de spelersvolgorde beïnvloeden.

Elke ronde kan één industrieel ‘gekocht’ worden wat vaak de eerste actie van de startspeler is. Elke industrieel bied een extra actievak dat alleen door de speler die de industrieel bezit, gebruikt kan worden. (zie boven) Tijdens elke ronde kan beroep gedaan worden op de diensten van twee industriëlen. Van deze diensten profiteert alleen de speler die als eerste een arbeider bij de industrieel plaatst. (zie rechts) De speler die op het eind van het spel het meeste industriëlen heeft gekocht, ontvangt 40 punten!

Betere locomotieven zorgen er voor de grotere afstanden afgelegd kunnen worden. Daardoor worden nieuwe mogelijkheden gecreëerd. Eén daarvan is het activeren van één van de eigen bonusfiches (elke speler bezit dezelfde bonusfiches.)

De derde bonusfiche levert een bonuskaart naar keuze op, deze kan heel wat punten opleveren.

Op de achterkant van elke locomotief staat een fabriek afgebeeld. Als je bij het ontwikkelen van het industriespoor op of voorbij een fabriek passeert, ontvang je direct het afgebeelde voordeel.

Na elke ronde worden vooruitgang op het industriespoor en de ontwikkeling van het spoorwegennet gewaardeerd. Op het eind van het spel ontvang je extra punten voor industriëlen en bonuskaart. Tussendoor kunnen eveneens heel wat bonuspunten gesprokkeld worden.

MIJN GEDACHT

Russian Railroads kan overweldigend lijken, maar is eigenlijk een vrij eenvoudig ‘workerplacement’ spel. Wie zich in het begin een kleine 10 minuten concentreert, zal de boot niet missen.
Het spelmateriaal is van prima kwaliteit en de spelregels lezen vlot. Het thema kan ik moeilijk linken aan de manier waarop punten verdiend worden en aan de vrij theoretisch-abstracte manier van spelen. Dit is een ‘workerplacement’ waarbij de regels van het genre perfect gevolgd worden. Niks nieuws onder de zon dus. Prioriteiten stellen, zo snel mogelijk een extra arbeider inlijven en de kat uit de boom kijken zijn de basisprincipes waaraan je je moet houden. Heel wat ‘workerplacement’ spellen worden op dezelfde manier gespeeld. Je bepaalt je strategie aan de hand van de acties van de andere spelers (het verhaal van de honden en het been). Daarna voer je eerst de meest nodige acties uit (prioriteiten stellen). Zorg er voor dat je altijd iets kunt aanvangen met jouw arbeiders zodat je zo weinig mogelijk (liefst geen) zinloze acties moet uitvoeren en houd je aan één of twee strategieën.
Russian Railroads biedt een aantal mogelijkheden en opties maar ik heb het gevoel dat het ontwikkelen van industrie in combinatie met het derde spoor een moeilijk te kloppen strategie is. Vooral omdat de meeste spelers direct focussen op het ontwikkelen van het bovenste spoor. In principe gebruikt bijna elke speler het tweede spoor om aan bonusfiches te geraken. Wat Russian Railroads doet opvallen is het sneeuwbaleffect waarbij punten verdiend worden. Tijdens een eerste ronde is een score van 10 punten helemaal niet slecht terwijl een score van 100 punten in de laatste ronde een must is. Het traject dat je kiest, levert dus steeds meer punten op. Deze vlieger gaat echter alleen op als je niet te veel gedwarsboomd wordt en dit kan je best voorkomen door een afwijkende strategie te kiezen. Net dat is wat me aantrekt in Russian Railroads. Eén of twee ronden inschatten wat de andere spelers gaan doen. Daarop de eigen (afwijkende) strategie baseren en dan genadeloos toeslaan. I love it!
Hoe je Russian Railroads beleeft, hangt daarom sterk af van de tafelbezetting. Als het groepje spelers aan elkaar gewaagd is, kan een spannende strijd ontstaan. De spanning verdwijnt al snel als je ervaren rotten tegenover spellenleken plaatst. En toch zit ook in het eerste geval een serieuze adder onder het gras. Na een aantal spellen kan het concept Russian Railroads afbrokkelen zodat alleen een (heuse) solitaire rekenoefening overeind blijft. Het gebrek aan thema speelt hier in het nadeel.

Russian Railroads is een typische ‘workerplacement’ die liefhebbers van het genre zal bekoren. Als je op zoek bent naar originaliteit zal je het hier wel niet vinden. Dit spel is degelijk maar eens je de verschillende mogelijkheden ontdekt hebt, is het vet wat van de soep.