SPELMATERIAAL

80 kaarten in 4 kleuren, 16 Gandalf kaarten, 7 plaatskaarten, 6 wegkaarten, 24 fiches, 1 ring en 1 speelfiguur bevinden zich in een praktische speldoos.

SPELBESPREKING

Inleiding

De reis van de Hobbits door Midden-aarde is niet zonder gevaar. Kracht, wijsheid, uithoudingsvermogen en wilskracht zijn eigenschappen die ze nodig zullen hebben om de reis tot een goed einde te brengen.

Voorbereiding

De plaatskaarten worden per nummer gelegd. Tussen de plaatskaarten komt telkens een wegkaart.
De fiches worden blind geschud en daarna open naast iedere plaatst gelegd. Er ligt telkens 1 fiche minder dan er spelers zijn.
De rest van de kaarten wordt geschud en elke speler krijgt er 6 op handen. Er worden 4 kaarten open gelegd en de rest van de kaarten vormt een gedekte stapel.

Spelverloop

De karakterkaarten bevatten een symbool, deze symbolen komen ook op de plaatskaarten terecht. De Gandalf kaarten zijn jokers. Het spel bestaat uit verschillende rondes. Elke ronde bestaat uit twee fasen.

Fase 1 : lopen.

De speelfiguur zet een stap op de wegkaart en de spelers ontvangen nieuwe kaarten. Ze trekken een kaart van de openliggende kaarten of van de gedekte stapel. Een speler mag ook een kaart openleggen naast de open kaarten en daarna 2 kaarten kiezen.

Fase 2: waarderen.

Als de speelfiguur vanop de weg op een plaats terecht komt legt iedere speler een aantal kaarten naar keuze open. De speler mag verschillende rijen van kaarten uitleggen. Kaarten in dezelfde rij moeten hetzelfde symbool hebben. Twee verschillende rijen mogen nooit dezelfde kleur hebben en een Gandalf – kaart mag alleen aan het begin van een rij gespeeld worden.

De winnaar

Tijdens de waarderingsfase proberen de spelers zoveel mogelijk kaarten te spelen die dezelfde symbolen dragen als de stad waar de speelfiguur staat. De winnaar krijgt de hoogste puntenfiche en de ring. De tweede de op één na hoogste fiche. De laatste krijgt niks. Van elke gewaardeerde rij moet nu één kaart verwijderd worden. De speler met de ring wordt de nieuwe startspeler. Wie na de waardering van de laatste plaats het meeste punten heeft wint het spel.

SPELBEOORDELING

Reiner Knizia staat bijna onlosmakelijk verbonden met schitterende spellen. The two towers heeft die eigenschap in mindere mate. De combinatie van Knizia met Lords of the ring kon eventueel een schitterend spel opleveren, maar dat is hier in ieder geval niet gebeurd. De hype rond de film heeft waarschijnlijk voor een wat te grote tijdsdruk gezorgd en daar draagt het spelletje de sporen van. Eigenlijk is het een simpel meerderheidsspelletje. Wie geluk heeft en goede kaarten trekt, neemt een optie op de overwinning. De kaarten zijn wel mooi geïllustreerd maar dit spel is het niet waardig een ‘Knizia’ genoemd te worden. De voorganger ‘The fellovwship of the ring’ ook al van Knizia was ook al geen grote hit, maar vind ik wel nog een tandje beter.
In de spelregels van de eerste versie staat: “er mogen alleen kaarten van dezelfde kleur gespeeld worden.” Dit klopt niet helemaal want er mogen wel degelijk verschillende rijen in verschillende kleuren gespeeld worden. Per rij echter moeten de kaarten dezelfde kleur hebben.