Auteur | Ronald Hoekstra, Thomas Jansen, Patrick Zuidhof | |
Uitgever | PLAYthisONE | |
Aantal spelers | 2 tot 4 | |
Spelduur | 30 minuten | |
Jaar van uitgave | 2013 | |
Prijs | 16.00€ | |
Recensie door | Vandenbogaerde Fabrice | |
Score | 8.0/10 | |
Links | PLAYthisONE | |
SPELVERLOOP
De stevige kartonnen doos van Ugo bevat 45 speelkaarten, 4 spelerborden, 36 fiches en de spelregels in het Nederlands, Duits, Engels en Frans.
Bij de start van het spel krijgt elke speler een spelbord. De kaarten worden geschud en elke speler krijgt er 10 op handen.
De startspeler speelt een kaart uit zijn hand. De andere spelers moeten een kaart in dezelfde kleur spelen. Als dat niet kan, speel je een kaart van een andere kleur. De hoogste kaart wint de slag, er is geen troefkleur.
Elk spelbord/koninkrijk bevat 5 aflegvakken. De winnaar van de slag moet de gewonnen kaarten in zijn koninkrijk leggen. Daarbij worden kaarten van dezelfde kleur op elkaar gelegd. De bovenste kaarten, kunnen punten opleveren op voorwaarde dat er voldoende boeren aanwezig zijn. Boeren kun je op verschillende manieren verzamelen:
- 1 boer door een slag te winnen met een 6 of 7 en door een slag te verliezen met een 1 of een 2 als de slag door dezelfde kleur gewonnen wordt.
- 2 boeren door een slag te winnen met een 3, 4 of 5 en door een slag te verliezen met een 1 als de slag door een andere kleur gewonnen wordt.
Als bij een aflegplaats kaarten liggen maar onvoldoende boeren, verlies je 5 punten per ontbrekende boer. Aflegplaatsen zonder kaarten maar met voldoende boeren, leveren de afgebeelde winstpunten op.
Er worden 4 potjes gespeeld.
MIJN GEDACHT
Ugo schuilt in een stevige kartonnen doos die voldoende ruimte biedt om het spelmateriaal in op te bergen. De spelborden bestaan uit 2 stevige kartonnen delen die net niet feilloos in elkaar passen. De spelregels zijn duidelijk en makkelijk te begrijpen.
Ugo is een zoveelste variant op het door mij geliefde slagenspel. Door het ontbreken van een troefkleur zou je vermoeden dat hoge kaarten het interessantst zijn. Je vergeet dan wel de bijzonder geslaagde twist die er voor zorgt dat ook lage kaarten nuttig zijn. Het is de taak van de spelers om goed in te schatten hoeveel slagen ze kunnen binnenrijven en hoeveel boeren ze als gevolg nodig hebben. Als je vreest dat je weinig boeren gaat scoren, kan je slagen proberen af te wenden. Je moet er ook rekening mee houden dat de laatste slagen dikwijls kleurrijk zijn.
Het spelmechanisme van Ugo zorgt ervoor dat je vrijwel altijd één of ander plan kunt opzetten. Zelfs als de kaarten tegenvallen, ben je niet kansloos. Probeer dan de andere spelers zoveel mogelijk roet in het eten te gooien.
Ugo is en blijft een kaartspel, je moet dus ook wat geluk hebben. Dit is nog meer het geval bij 2 en 3 spelers omdat heel wat kaarten dan niet gekend zijn. Net zoals dat bij manillen het geval is, komt Ugo het best tot zijn recht bij 4 spelers. Lang leve de goede ouderwetse kaarttafel.
November 2013