SPELMATERIAAL

De doos van Queen – onhandig formaat en geen aparte vakken, zoals dat wel vaker voorkomt – bevat 1 spelbord, 28 gouden speelkaarten, 10 bouwplaatsstenen, 4 kerken, 4 gildemeesters, 5 telstenen, 15 neutrale wijken, 13 kerkwijken, 9 opvulwijken en in de kleuren van de spelers telkens 1 telsteentje, 16 stadswijken en 11 zilveren speelkaarten.
Het materiaal oogt leuk en is stevig.

SPELBESPREKING

Inleiding

We zijn een tijdje na de guldensporenslag van 1302. Verschillende gilden proberen angstvallig hun grip op de Vlaamse steden te verbeteren. Ze proberen hun macht in de 6 verschillende steden uit te breiden om zo de meest invloedrijke gilde van Vlaanderen te worden.

Voorbereiding

Het spelbord wordt in het midden gelegd en van de juiste stadscentra voorzien. De bouwplaatsstenen, kerken en gildemeesters worden in het midden van het spelbord gelegd. De telsteentjes van de spelers worden op het scorespoor gezet.
Elke speler ontvangt de wijken en de kaartjes in zijn kleur.
De gouden kaarten worden geschud en vormen een gedekte stapel. Het overige materiaal wordt naast het spelbord gelegd.
De oudste speler begint.

Spelverloop

De spelers proberen in elke stad hun invloed te vergroten door daar wijken te plaatsen. Door eerst een bouwkaart te spelen, geven ze aan waar ze willen bouwen. Een beurt bestaat uit 6 verschillende acties.

Gouden kaartje.

De startspeler trekt de bovenste gouden kaart, kijkt ernaar en legt het gedekt voor zich.

Actiekaarten kiezen.

Elke speler legt gedekt één actiekaarten voor zich neer. Daarbij mag hij ook een willekeurig aantal invloedkaarten leggen.

De verschillende actiekaarten.

De speelvolgorde vastleggen.

De spelers tonen gelijktijdig hun gekozen kaarten. De speler met de meeste kaarten mag als eerste zijn actie uitvoeren. Invloedkaarten worden uit het spel verwijderd, actiekaarten worden open voor de spelers gelegd.

Acties uitvoeren.

Een deel van het spelbord.

De actiekaarten.

• Stedenkaarten tonen de stad waarin een wijk gebouwd mag worden. De actieve speler neemt een eigen wijk en plaatst die volgens de bouwregels in de juiste stad. Een speler kan er ook voor kiezen een kerkwijk of neutrale wijk te bouwen.
• Bouwplaatskaarten laten het bouwen van een wijk in een willekeurige stad toe. Deze wijk wordt wel van een bouwsteentje voorzien. Zolang dat bouwsteentje op de wijk ligt, geldt deze als niet afgewerkt. Door een stedenkaart te spelen mag de speler het bouwsteentje wegnemen, hij mag dan wel niet meer bouwen.
• De speler kan er ook voor kiezen zijn gespeelde kaarten terug op handen te nemen met de actiekaart ‘kaarten oppakken’

Bouwvoorschriften.

• Stadswijken mogen enkel geplaatst worden op bouwplaatsen met dezelfde vorm.
• Stadswijken moeten horizontaal of verticaal grenzen aan een eerder gebouwde wijk.
• Stadswijken met eenzelfde kleur mogen niet aan elkaar grenzen.

Actie met de gouden kaart.

De startspeler voert nu de actie van zijn gouden kaartje uit. Naast de gewone acties zijn er ook speciale acties zoals het plaatsen van een kerk of een gildemeester.

Waardering en startspelerwissel.

Als alle plaatsen in een stad bebouwd zijn volgt een waardering van die stad. Een wijk levert 1 punt op, een kerkwijk 2 punten en een kerkwijk met een kerk 3 punten. Deze punten gaan naar de speler die in die stad de meeste wijken bezit. De speler op rang 2 krijgt de helft van de punten. De andere spelers krijgen respectievelijk 4, 2 en 0 punten.(Ook de neutrale speler scoort punten!)
Bij een gelijk aantal wijken wint de speler met de meeste gildemeesters. Is de stand dan nog gelijk, dan krijgen de spelers de punten van de laagste gemeenschappelijke rang.
Wijken met bouwstenen worden volledig buiten beschouwing gelaten.

Bouwen in Brugge.

De winnaar

Punten worden bijgehouden op het scorespoor. Na de waardering van de laatste stad eindigt het spel. De speler met de meeste punten wint.

SPELBEOORDELING

Na de eerste keer spelen was ik weinig onder de indruk van Vlaanderen 1302. Gelukkig lag dat aan mij en niet aan het spel. Wij hadden namelijk één bouwvoorschrift niet in acht genomen. Gelijkgekleurde wijken mogen niet aan elkaar grenzen. Een tweede spel met de juiste bouwvoorschriften bezorgde mij direct een enthousiaster gevoel.
Vlaanderen 1302 handelt niet over de guldensporenslag, dus bloederige taferelen moet je niet verwachten. In dit spel probeer je gewoon wijken te plaatsen en daardoor een meerderheid te creëren. Het plaatsen van die wijken zorgt nu voor net iets meer diepgang dan je op het eerste gezicht durft vermoeden. Niet alleen de vorm van de wijken is belangrijk, ook de kleur moet goed in de gaten gehouden worden. Wie niet oplet kan zichzelf volledig blokkeren, wie wel oplet kan de andere blokkeren wat misschien wel meer de bedoeling is. De startspeler heeft het voordeel van de extra actie.
Neutrale wijken leveren nieuwe bouwplaatsen op voor andere kleuren, ze hebben dus wel degelijk hun functie.
De actiekaart ‘kaarten oppakken’ is overbodig en de spelregels zijn niet altijd even duidelijk. Dit neemt niet weg dat Vlaanderen 1302 een aangename variatie is op de verschillende legspellen en het handelt over ons eigen kleine stukje land, wat wil je nog meer.