SPELMATERIAAL

Het kleine maar stevige speldoosje bevat 11 karakterkaarten, 5 teamkaarten, 20 stemkaarten, 10 missiekaarten, 15 plotkaarten, 6 scorestenen, 1 rondesteen, 1 spelbordje en de spelregels in het Duits, Engels en Frans.

SPELBESPREKING

Inleiding

Spelers zijn ofwel leden van het verzet ofwel spionnen van de regering. De verzetsleden willen kost wat kost de regering ten val brengen. De spionnen proberen ongemerkt deze plannen te dwarsbomen.

Voorbereiding

Het spelbord wordt in het midden van de tafel gelegd.

De ronde steen wordt op veld 1 van het spelbord gelegd.
Elke speler krijgt een set van twee stemkaarten (één stem voor en één stem tegen).

Geef de leiderkaart aan een speler naar keuze.
Schud de benodigde karakterkaarten (zie tabel op het spelbord) en geef er één aan elke speler. Het is belangrijk dat de andere spelers deze kaart niet zien!
(spion, lid van het verzet, leiderkaart, achterkant)

De spionnen moeten elkaar kennen. Alle spelers sluiten hun ogen. Op het teken van de leider openen de spionnen hun ogen zodat ze hun bondgenoten leren kennen. Daarna sluiten ze hun ogen terug.
Het spel begint op het teken van de leider. Alles spelers openen hun ogen.

Spelverloop

Er worden verschillende ronden gespeeld. In het begin van de ronde moet de leider een team samenstellen. Dit team trekt dan op missie. Afhankelijk van de ingesteldheid van de missieleden zal de missie slagen of mislukken.

Een spelbeurt

Een team samenstellen

Tijdens deze fase moet de leider een team samenstellen. Dit team vertrekt dan op missie. Het aantal leden waaruit een team moet bestaan verschilt van ronde tot ronde en staat aangegeven in een tabel op het spelbord.

De spelers mogen discussiëren over wie volgens hen wel of niet tot het team mag behoren, maar uiteindelijk zal de leider beslissen wie op missie vertrekt. Hij maakt zijn keuze bekend door deze spelers een teamkaart te overhandigen.

Nu het team bekend is, mogen alle spelers stemmen of ze akkoord gaan met de keuze van de leider. Dit doen ze in het geheim aan de hand van de stemkaarten. Als alle spelers gestemd hebben, moet iedereen zijn stem bekend maken. De missie gaat door als de meerderheid voor stemt. Als de meerderheid tegen stemt of bij een gelijk aantal stemmen gaat de missie niet door. De leiderkaart wordt doorgegeven en er moet een nieuw team samengesteld worden.

De missie

Elke speler die deelneemt aan de missie ontvangt 2 missiekaarten (meewerken, saboteren en achterkant).

De missieleden kiezen een kaart en geven ze gedekt aan de leider. De leider schudt de kaarten en maakt daarna het resultaat van de missie bekend. De missie slaagt als alle missiekaarten positief zijn.

Plotkaarten.

Voor je het spel start, moet je beslissen of je met of zonder plotkaarten speelt. Deze kaarten zorgen voor extra informatie tijdens het spel. Selecteer de juiste plotkaarten (cijfers op de linkerkant), schud de geselecteerde kaarten en leg de stapel gedekt op tafel. In het begin van een ronde trekt de leider 1, 2 of 3 plotkaarten (afhankelijk van het aantal spelers). Hij verdeelt de kaarten onder de andere spelers. Plotkaarten met een leidersymbool moeten direct gespeeld worden, plotkaarten met cijfer 1 worden op een moment naar keuze gespeeld, plotkaarten met een vierkantje blijven gelden tot het einde van het spel.

De winnaar

Het spel eindigt na 3 succesvolle of 3 gefaalde missies. Het verzet wint in het eerste geval, de spionnen in het tweede. De spionnen winnen ook als tijdens een ronde na 5 pogingen nog altijd geen team is samengesteld.

SPELBEOORDELING

Onvermijdelijk wordt The Resistance vergeleken met de Weerwolven van Wakkerdam. Logisch, want ze gelijken sterk op elkaar. Verborgen slechterikken die de boel saboteren en de goeien die de saboteurs proberen te ontdekken. Een paar jaar geleden kon je mij een echte ‘Weerwolvenfan’ noemen. Vandaag is het enthousiasme heel wat minder (ik moet dringend de score aanpassen). Voortdurend als eerste gedood worden of spelleider zijn, ik had er wat genoeg van. The Resistance zou de oplossing bieden. Er is geen spelleider van doen, spelers worden niet vroegtijdig uitgeschakeld en je moet niet om de haverklap je ogen sluiten. Geef toe, na enkele potjes Weerwolven wordt het steeds lastiger om de ogen terug open te krijgen. The Resistance kan je in verschillende variaties spelen, maar er lijkt er mij maar één de moeite: met de plotkaarten en met spionnen die elkaar kennen. (De basisversie vond ik saai.) Ik moet toegeven dat ik wat sceptisch tengenover The Resistance stond na het lezen van de spelregels. Is dat het nu, dacht ik dan. Gelukkig heeft spelervaring mij kunnen overtuigen. Ik geniet van dit spel en dat kon ik ook van mijn medespelers zeggen. De eerste paar rondes moet je wat zoeken. Maar éénmaal je op dreef bent, komt de ware kracht van dit spel naar boven. Je moet natuurlijk wel fan zijn van dit soort spellen of je zult je sterk vervelen.
Om maar met de stroom mee te lopen, geef ik je hieronder mijn bevindingen in vergelijking met de Weerwolven van Wakkerdam mee.

• Er is geen moderator nodig.
• Er wordt niemand vroegtijdig uitgeschakeld.
• Het duur iets minder lang.
• Je moet maar één keer de ogen sluiten.
• Je kan het vanaf 5 personen spelen.
• Iets minder diepgang omdat er minder verschillende karakters zijn waarmee je kan spelen.
• Een stukje duurder.