Auteur
|
Karl-Heinz Schmiel |
Uitgever | Heidelberger Spieleverlag |
Aantal spelers | 2 tot 4 |
Spelduur |
30 minuten
|
Jaar van uitgave | 2009 |
Prijs | 28,95€ |
Recensie door |
Vandenbogaerde Fabrice
|
Score | 5.0/10 |
Links | Heidelberger Spieleverlag |
Bijzonderheden | Heruitgave van het gelijknamig spel uit 1989 |
SPELMATERIAAL
Wie handig kan stapelen krijgt onderstaand en overigens prachtig spelmateriaal in de doos.
- 4 gasvuurtjes,
- 4 pannen,
- 4 specerijenpotjes,
- 80 specerijen (citroen, peper, paprika en kruiden),
- 25 zoutkristallen,
- 20 gerechten,
- 4 pannenkoeken,
- 13 koffietassen,
- 3 spatels,
- 1 dienblad,
- 4 borden voor afgewerkte recepten,
- 1 vuilnisbak,
- 2 gootstenen,
- 9 sterren,
- 1 dobbelsteen
- en de spelregels in het Duits.
SPELBESPREKING
Inleiding
We kunnen er niet om heen. Elke dag speelt tenminste één kookprogramma op de buis. Tijd dus om zelf de koksmuts aan te trekken en de handen uit de mouwen de steken!
Voorbereiding
Elke speler ontvangt een gasvuurtje, een pan, een koffietas, een bord voor afgewerkte recepten en 1 pannenkoek.
De specerijenpotjes worden gevuld met telkens 15 dezelfde specerijen en 5 zoutkristallen.
De gerechten worden naar soort gesorteerd en open op tafel gelegd.
De koffietassen worden gedekt op het dienblad gelegd. De vuilnisbak, de 9 sterren en de gootsteen komen in het midden van de tafel.
Spelverloop
De spelers proberen als eerste 3 sterren te verzamelen. Daarvoor moeten ze hun gerechten perfect kruiden. Gerechten die verbranden of overkruid worden, belanden in de vuilnisbak.
Om beurt voeren de spelers 3 acties uit. Daarbij hebben ze telkens 2 keuzes. Ofwel zetten ze hun gasvuurtje hoger ofwel kruiden ze een gerecht. Om het aantal acties bij te houden, worden de spatels gebruikt.
Het gasvuur verhogen.
Gooi met de dobbelsteen en verhoog jouw vuurtje evenveel als het aantal ogen aangeeft. 1 symbool geeft aan dat alle spelers hun gasvuurtje moeten verhogen, als je een koffietas gooit, mag je een koffietas nemen. Een gasvuur kan nooit warmen dan stand 7 gezet worden. De stand van het gasvuur is belangrijk voor het bereiden van de gerechten. Als het te heet wordt, kunnen gerechten verbranden.
Het gerecht kruiden.
neem één van de kruidenpotjes en kruid in één vloeiende beweging jouw gerecht. Dit doe je door het potje met de opening boven jouw pan te houden. Het potje schudden is niet toegestaan. De specerijen die daarbij uit het potje vallen, gaan in de pan.
Tijdens een beurt mag een speler een actie van één van zijn koffietassen gebruiken. Tijdens die koffiepauze kan je jouw vuur verlagen of jouw pannetje wisselen met een andere speler of een punt verdienen of een ander gerecht kruiden (lees overkruiden) of zo opkikkeren dat je direct nog een beurt speelt.
De verschillende koffietassen.
De gerechten.
Elk gerecht toont welke specerijen het moet bevatten en op welke stand het gasvuur moet staan. Als een gerecht afgewerkt is, wordt het uit de pan genomen, de specerijen verdwijnen in de gootsteen. Daarna moet je een nieuw gerecht van een andere kleur kiezen en de stand van het gasvuur terug op 0 zetten. Als je de exacte hoeveelheid kruiden hebt toegevoegd, krijg je ook een ster.
Een gerecht is verbrand als de stand van het gasvuur te hoog is. Een gerecht is overkruid van zodra het drie dezelfde kruiden (ook zout) bevat. In beide gevallen wordt het gerecht in de vuilnisbak gekieperd en worden er geen punten verdiend.
Elke speler kan ook één keer een pannenkoek bakken. Hij moet daarvoor eerst zijn vuur verhogen en vervolgens zijn pannenkoek proberen te draaien door ze met zijn pan op te gooien. Als dit niet lukt, moet hij de volgende beurt terug zijn vuur verhogen en opnieuw proberen. De pannenkoek mislukt als het vuur stand 7 bereikt.
De gerechten: bovenaan de naam, in de koksmuts het aantal punten dat je met het gerecht kan verdienen, in het midden de benodigde specerijen en onderaan de benodigde stand van het vuur.
De winnaar
Een speler wint direct als hij drie sterren heeft verdiend. Het spel eindigt ook als er geen nieuwe gerechten meer beschikbaar zijn of als een speler 5 gerechten heeft afgewerkt. In beide gevallen tellen de spelers de punten van hun afgewerkte gerechten op.
SPELBEOORDELING
Als je de doos van A La Carte opent, heb je niet de indruk dat je een bordspel gekocht hebt. De onderdelen zijn zo prachtig dat je van een heuse mini-keuken kunt spreken. Dit is dan ook direct het grote voordeel van A La Carte. Als je het boeltje maar niks vindt, geef het dan aan de kinderen om keukentje te spelen. Het spelmateriaal en zelfs het idee vind ik geniaal, maar daarmee is alles ook gezegd. De eerste kennismaking viel goed mee. Iedereen aan tafel had zich goed geamuseerd, lachen geblazen als een speler alweer zijn gerecht overkruid of als je samen een verloren geraakte pannenkoek moet zoeken. Helaas zorgt het gebrek aan afwisseling en mogelijkheden ervoor dat de herspeelbaarheid van dit spel vrij laag is. De geluksfactor is waarschijnlijk 95% en dat is wel erg hoog. Zo nu en dan kan dit even ontspannen maar dat is het dan. A La Carte verveelt vlug en zal echte bordspelspelers weinig bekoren, denk ik.
Januari 2011