Famiglia – Review

Auteur
Friedemann Friese
Uitgever 2F-Spiele
Aantal spelers 2
Spelduur
30 minuten
Jaar van uitgave 2010
Prijs 7.95€
Recensie door
Vandenbogaerde Fabrice
Score 4.0/10
Links Friedemann Friese/2F-Spiele
Online spelen (Yucata)

SPELMATERIAAL

Het meer dan irriterend onhandige doosje bevat 15 kaarten per familie. In totaal zijn er 4 families wat dus neerkomt op 60 kaarten. De spelregels in het Duits zorgen ervoor dat het geheel zeker niet in het doosje past.

SPELBESPREKING

Inleiding

2 bendes nemen het tegen elkaar op. Ze rekruteren leden uit 4 verschillende families om hun invloed te verhogen. Elke familie heeft eigen specialiteiten. De leider die deze het best benut, zal hoogst waarschijnlijk zegevieren.

Voorbereiding

Elke speler neemt een startset van 4 kaarten op handen. Deze kaarten zijn op de achterkant gemarkeerd.
De overgebleven 52 kaarten worden geschud. De stapel wordt gedekt op tafel gelegd.
Van die stapel worden de bovenste 6 open naast elkaar in het midden van de tafel gelegd, ze vormen de straat.

Spelverloop

De kaarten hebben verschillende waardes (5×0, 4×1, 3×2, 2×3, 1×4). De spelers proberen de gangsters met de hoogste waarde te verzamelen. Om een gangster van een hogere waarde te recruteren, heb je 2 identieke gangsters nodig. Speciale eigenschappen zorgen ervoor dat je gangsters sneller te pakken krijgt. Daarvoor moet je wel je gangsters in het eigen speelgebied leggen en verkleinen jouw actiemogelijkheden!

Een spelbeurt?

Als je aan de beurt bent, moet je onderstaande acties in volgorde uitvoeren.

  1. Als er geen gangsters met waarde 0 in de straat aanwezig zijn, mag de speler 1 kaart uit de straat verwijderen. De waarde van die kaart bepaalt hoeveel nieuwe kaarten de speler in de straat moet leggen. Deze actie mag herhaald worden tot er tenminste 1 kaart met waarde 0 in de straat ligt.
  2. De speler mag 1 boekhouder (blauwe kaart) spelen.
  3. De speler mag 1 bruut (gele kaart) spelen.
  4. Om af te sluiten moet de speler 1 kaart uit de straat op handen nemen of passen.
    • Hij neemt een kaart met waarde 0 (of een kaart die door het gebruik van een bruut waarde 0 gekregen heeft!)
    • Hij neemt een kaart met waarde 1, 2, 3 of 4. Daarvoor heb je twee identieke kaarten uit dezelfde familie nodig waarvan de waarde 1 lager is dan de waarde van de kaart die je wilt nemen. Eén van die kaarten wordt in het speelgebied gelegd, de andere wordt samen met de kaart uit de straat terug op handen genomen.

Speciale eigenschappen.

  • Boekhouders (blauw): leg de boekhouder in het eigen speelgebeid en ruil kaarten uit het eigen speelgebied met handkaarten.
  • Bruten (geel): leg een bruut in je eigen speelgebied. Verlaag de waarde van 1 kaart uit de straat met de waarde van de gespeelde bruut.
  • La Famiglia (rood): leveren aan het eind van het spel meer punten op.
  • Huurling (groen): gelden als joker van een lagere waarde. Een groene 3 kan dus gebruikt worden als een 0, 1 of 2 van een andere familie.

De winnaar

Nadat de trekstapel voor de eerste keer is uitgeput, moet je de aflegstapel opnieuw schudden. De eerste actie (kaarten bijtrekken) mag dan nog maximaal 1 keer uitgevoerd worden. Als de stapel een tweede keer leeg is, eindigt het spel. Zorg er wel voor dat elke speler evenveel beurten gekregen heeft.
Het spel eindigt onmiddellijk als beide spelers na elkaar passen in fase 4.
Beide spelers tellen de waarden van hun kaarten op (handkaarten en uitgespeelde kaarten) en bepalen op die manier wie de meest angstaanjagende bende aanvoert.

 

SPELBEOORDELING

Famiglia ligt al een jaartje in mijn kast. Pas vorige week heb ik het eindelijk een paar keer gespeeld. De kaarten passen helemaal niet in het speldoosje en de spelregels zijn verre van duidelijk. Dit zorgt voor frustraties waardoor Famiglia wat op de achtergrond verzeilde. Een eerste poging tot spelen werd vroegtijdig afgebroken omdat ik een sterk gevoel van tijdverlies niet kon bedwingen. Dit is na vorige week niet echt verandert. Twee dezelfde kaarten afleggen om een kaart van een hogere rang te bemachtigen, het overtuigt me helemaal niet. De tussenkomst van boekhouders, huurlingen en bruten maken weinig goed. Als je de juiste kaarten niet bezit, schiet je helemaal niet op. Je bent afhankelijk van de nullen die open liggen en als dat toevallig rode zijn, kan je het wel schudden voor het vervolg van het spel. De regel die zegt dat het spel stopt als beide spelers na elkaar passen, helpt heel het boeltje om zeep. De speler die achterop hinkt, wordt daardoor gedwongen kaarten te spelen waardoor hij na een tijdje helemaal vast loopt. De spelregel die zegt dat je kaarten mag afleggen om nieuwe kaarten te trekken tot er een nul ligt, vind ik vrij lullig. Het gebeurt dat er 14 kaarten op tafel liggen en soms ligt er geen enkele kaart op tafel. Het laatste zijn wij twee keer tegengekomen in 4 partijtjes. In de spelregels vind ik daar niks over terug. Ik zou dit waarschijnlijk leuker (alhoewel leuker) vinden mochten alle kaarten vanaf de eerste keer open op tafel liggen. Het komt wat gemaakt, gekunsteld over vind ik. Geen spek voor mijn bek!

Oktober 2011

About Fabrice

Oprichter van Spellenclub13.be en heeft heel wat recensies en reviews op zijn naam staan.

View all posts by Fabrice →

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *