SPELMATERIAAL

In de niet zo handige doos bevinden zich 22 gebouwenplaatjes, 24 landschapsplaatjes, 8 puntenchips, 24 houten huisjes in 2 verschillende kleuren en de speluitleg in 4 talen waaronder Nederlands en Frans. Het spelmateriaal is van goede kwaliteit, in de doos moet alles in één centaal vak gedumpt worden, voor het spelen moet je dus telkens alles sorteren.

SPELBESPREKING

Inleiding

Doel van het spel is een zo goed mogelijk aaneensluitende stad te bouwen in het oude griekenland, of er voor te zorgen dat dit bij je tegenstander niet lukt. Dit zijn meteen ook de twee mogelijke taktische keuzes en wie het best tussen de twee schakelt, wordt meestal de winnaar.

Voorbereiding

Elke speler ontvangt 12 huisjes in zijn kleur en één puntenchip, de gebouwenplaatjes en de lanschapsplaatjes worden appart gestapeld tot twee gedekte stapels, de zes overige puntenchips worden terzijde gelegd. Van de twee stapels plaatjes worden er vier opzij gelegd als reserve en worden er drie open gelegd als open voorraad. De volgende twee landschapsplaatjes van de stapel worden open met de hoek aan elkaar gelegd, dit is de start van het bouwproject.

Spelverloop

De spelers komen om beurt aan zet, elke beurt bestaat uit dezelfde acties.

Open voorraad aanvullen.

Plaatjes open leggen tot de open voorraad weer uit drie landschapsplaatjes en drie gebouwenkaartjes bestaat

2 plaatjes aanleggen.

Uit de open voorraad moeten nu twee plaatjes naar keuze aangelegd worden, dit mogen twee landschapsplaatjes, twee gebouwenplaatjes of twee verschillende plaatjes zijn. Bij het aanleggen van de plaatjes zijn er natuurlijk enkele regels:

• De 4 zijden van een gebouwenplaatje dienen aan landschapsplaatjes te grenzen en visa versa.
• Het aangelegd plaatje moet met minstens één zijde aan een reeds gelegd plaatje grenzen en minstens één zijde moet ook passen wat het landschap betreft.
• Als je een gebouwenplaatje aanlegt, moet je er een eigen huisje op plaatsen.

Beoordelen.

Na het aanleggen, moet elk gebouwenplaatje dat door het aanleggen van de 2 plaatjes door vier landschapsplaatjes omringd is, beoordeeld worden. Indien alle vier de landschapskaartjes kloppen, krijgt de eigenaar van het huis op het betreffende gebouwenplaatje een extra puntenchip. Per onjuist landschapskaartje moet er een puntenchip afgegeven worden, dit wordt met één verminderd als het huisje onder de sloophamer mag.

De winnaar

Indien de startspeler de reserve moet aanbreken om voldoende plaatjes te kunnen leggen, dan krijgt zijn tegenspeler nog één beurt, is het die tegenspeler die de reserve aanbreekt, dan eindigt het spel na zijn beurt. Zo krijgt iederéén evenveel beurten. Huisjes die door minder dan drie landschapstegels omringd zijn, moeten nu afgebroken worden. Elk telt nu zijn aaneensluitende huisjes en telt daar eventueel resterende puntenchips bij, wie het hoogste scoort, wint het spel. Het spel is vroegtijdig gedaan als iemand niet voldoende puntenchips heeft om zijn beoordeelde huisjes te betalen.

Speel je meerdere spelletjes, dan kan dit op de volgende manier:

• Een gewone overwinning is 1 punt waard.
• Een vroegtijdige overwinning 2 punten.
• Wie het eerst 3 punten behaald is de winnaar.
• Natuurlijk kan je vooraf een ander puntenaantal als streefdoel stellen.

SPELBEOORDELING

Dit is een zeer leuk aanlegspelletje voor twee personen, leuk is het feit dat niet alles hoeft te kloppen. Het wordt, bij het spelen, snel duidelijk dat er heel wat dieper moet nagedacht worden dan wat de uitleg doet vermoeden. Enkel als de twee spelers elkaar niets in de weg leggen, kan het gebeuren dat er puntenchips tekort zijn. De enige manier om je tegenstander het bouwen van een grote stad te beletten, is door er voor te zorgen dat hij af en toe een huisje moet afbreken. Het is dus belangrijk dat je tegenstander niet teveel puntenchips heeft. Hoewel het draaien van tegels wat geluk in zich heeft, heb ik tijdens het spel voldoende gevoel van controle (zelfs als ik verlies). Het komt er op aan om op het juiste ogenblik te bouwen en op het andere juiste ogenblik je tegenstander te storen. Het storen van je tegenstander dient weloverwogen te gebeuren, anders snij je veelal in je eigen vingers.