Auteur
|
Günther Burkhardt, Wolfgang Kramer |
Uitgever | Ravensburger |
Aantal spelers | 2 tot 4 |
Spelduur |
60 – 90 minuten
|
Jaar van uitgave | 2010 |
Prijs | 36.95€ |
Recensie door |
Vandenbogaerde Fabrice
|
Score | 6.0/10 |
Links | Günter Burkhardt Wolfgang Kramer Ravensburger |
SPELMATERIAAL
De speldoos bevat:
- Een spelbord dat uit zes tegels bestaat,
- 28 molentegels,
- 30 landschapstegels,
- 30 eilandtegels,
- 16 molens (4 per kleur),
- 4 telstenen en 4 puntenfiches (telkens 1 per kleur),
- 4 kooplieden (1 per kleur),
- 1 gildemeester,
- 12 stuivers,
- 5 gulden,
- 4 recordfiches (1 per kleur),
- 7 stadhouders,
- de spelregels in het Italiaans, Duits, Engels, Nederlands en Frans.
SPELBESPREKING
Inleiding
De spelers bouwen molens om aanliggende stukken grond droog te leggen. Daar worden dan kolen, rapen en tulpen verbouwd. Nu nog de juiste bouwplannen en zaden proberen te bemachtigen!
Voorbereiding
Stel het spelbord samen en leg het in het midden van de tafel.
Schud de molentegels en vorm er een trekstapel mee.
Schud de landschapstegels en vorm er een trekstapel mee.
Leg op elk eiland van het spelbord een eilandtegel met de zijde van het eiland naar boven.
Geef elke speler 4 molens en een telsteen in zijn kleur.
Leg 5 gulden, 3 molentegels en 5 landschapstegels zoals aangegeven op de markt.
Zet de gildemeester op zijn werkplaats en zet de kooplieden van de spelers op de achterste gulden van de markt.
De rest van het materiaal leg je best binnen handbereik.
Het spelbord: links boven de markt, centraal rechts de startvelden, rondom het scorespoor.
Spelverloop
Elke speler start met het plaatsen van één molen op één van de startvelden van het spelbord. Per veld kan slechts één molen staan. Daarna voeren de spelers om beurt 3 acties uit. Het komt er op neer dat een speler in zijn beurt eerst een tegel koopt, die tegel dan op het spelbord legt en daarna eventueel punten scoort voor één of meerdere molens.
Kuieren op de markt.
Op de markt kunnen bouwplannen en zaaigoed gekocht worden. Daarvoor doen de spelers beroep op de gildemeester. Die moet natuurlijk worden betaald. Hoe verder je de gildemeester op pad stuurt, hoe dieper je in jouw zakken moet tasten. Gelukkig heeft de gildemeester een gouden hart, hij helpt zelfs de armste spelers.
Verplaats de gildemeester naar één van de tegels op de markt. Een verplaatsing naar het dichtstbijzijnde veld is gratis, voor elk veld dat wordt overgeslagen moet je jouw koopman 1 gulden vooruit zetten op het geldspoor.
Daarna moet je de plaats vanwaar de gildemeester komt terug aanvullen. Als op de achterste gulden geen koopmannen staan, wordt die gulden vooraan gelegd. Op die manier beschikken alle spelers terug over 1 gulden extra kapitaal.
Als je de gildemeester op het pakhuis plaatst, verlies je 3 punten. Je beurt eindigt direct maar je mag je koopman wel 3 plaatsen achteruit zetten op het geldspoor. Je wisselt dus 3 punten voor 3 gulden.
Voor – en achterkant van de landschapstegels.
De molentegels hebben een waarde van 0 tot 5.
Tegels plaatsen.
Een landschapstegel moet op een leeg vakje aangrenzend aan een eigen molen geplaatst worden. Een molentegel moet op een leeg vakje aangrenzend aan een landschapstegel, een boerderij of een molentegel geplaatst worden.
Daarna mag de speler een eigen molen op de zopas gelegde molentegel zetten. Eilanden die grenzen aan deze molen worden direct omgedraaid. Voor elke boerderij die op die manier omgedraaid wordt, krijgt de speler één stuiver uit de bank. Een stuiver kan eenmaal per ronde ingezet worden om een extra beurt te kopen.
voor – en achterkant van de eilandtegels: de stadhouder op de tulpentegel is niet van toepassing in het basisspel.
Oogsten (= scoren).
Als een molen volledig ingesloten is, wordt geoogst. De waarde van de molen wordt opgeteld met alle waarden van de aangrenzende landschapstegels. Een bonus van 5 punten wordt toegekend als er zowel kool, raap als tulpen geoogst worden. In het geval dat er geen of slechts één soort landschapstegels aan de molen grenzen, levert de oogst geen punten op. In alle gevallen krijgt de speler zijn molen terug.
Niet voor mietjes: stadhouders, records en tactisch spel.
Indien je van mening bent dat bovenstaande spel alleen door mietjes gespeeld moet worden, lees je best de extra spelregels eens door. Deze regels bieden een uitdaging voor veelspelers. Tenminste, dat is toch de bedoeling.
- In records mag een speler een eigen oogst (tot twee keer toe) met een recordfiche markeren. Bij een oogst van 20 punten wordt die fiche dan op veld 20 van het scorespoor gelegd bijvoorbeeld. Aan het einde van het spel leveren de hoogst geplaatste recordfiches extra punten op.
- Stadhouders worden op een molen geplaatst als bij het omdraaien van eilandtegels een stadhoudersymbool aangetroffen wordt. Indien de oogst van een speler niet groot genoeg is, moet de getroffen speler 5 punten inleveren. Daarna wordt de stadhouder verplaatst naar de dichtstbijzijnde molen. Je scoort 5 extra punten als de oogst wel voldoet, bovendien krijg je de stadhouder. Aan het einde van het spel verlies je 5 punten voor elke molen met een stadhouder. De speler die het meeste stadhouders bezit, krijgt 10 punten. De positie van de laatste gulden op de markt bepaalt hoe groot de oogst moet zijn.
- Het tactisch spel wordt gespeeld op de achterkant van het spelbord. De voorgedrukte landschappen maken tactischer spelen mogelijk.
De winnaar
Het spel eindigt als een speler de gildemeester op een leeg veld plaatst. Dit kan natuurlijk alleen nadat de molentegels en/of de landschapstegels op zijn. De speler met het meeste punten wint.
SPELBEOORDELING
Het eerste wat opvalt aan Seeland is dat Ravensburger afziet van hun, door mij zo gewaardeerde, inlay waarin alle deeltjes passen en dat vind ik wat jammer. Ook wat verrassend is dat het spelbord, ‘Queen-gewijs’ uit zes puzzelstukken bestaat. Een opplooibaar exemplaar zou nochtans veel handiger zijn omdat het hier een dubbelzijdig spelbord betreft. Gelukkig ziet het spelmateriaal er wel goed uit en voldoet ook de kwaliteit ervan aan onze eisen.
Het basisspel is niet mijn ding. De geluksfactor is te groot. Wie de hoogste fiches draait bij het plaatsen van een molen trekt aan het langste eind. Je moet ook wat geluk hebben met de fiches die op de markt te vinden zijn. Het kan gebeuren dat daar niks interessant tussen zit en elke beurt waarin je geen zinvolle actie kan ondernemen is een verloren beurt.
De uitbreidingen stadhouder en records zijn eigenlijk in hetzelfde bedje ziek. Het omdraaien van de eilandfiches blijft een (te) bepalende factor. De stadhouders missen wat hun doel vind ik. Ik heb het gevoel dat ze de rijken rijker maken en de armen armer en het zou net andersom moeten zijn. De recordfiches verhogen dit effect. De uitbreiding records zonder de stadhouders vind ik beter. Het gok-element waarbij je jouw fiche wel of niet inzet valt in mijn smaak.
Voor alles is een oplossing moeten ze bij Ravensburger gedacht hebben en dus voorzien ze ook een spelbord met voorgedrukte eilanden waardoor de geluksfactor sterk daalt. Je kan nog wat pech hebben op de markt, maar dat valt binnen de perken. De uitbreiding records zou ik erbij nemen omdat dit een leuk aspect toevoegt. De stadhouders laat ik in de doos.
Seeland biedt elk soort speler een oplossing. Het basisspel voor wie van eenvoud en geluk houdt, een tactisch spel voor de geoefende speler. Ikzelf geef het basisspel geen aandacht. De tactische variant komt nog wel eens op tafel, maar ik denk niet dat ik het spel binnen de twee jaar zal verslijten. Daarvoor zijn er iets te weinig – tegel kopen en leggen – mogelijkheden.
Augustus 2010