Auteur
|
Travis Warthington |
Uitgever | Indie Board & Cards |
Aantal spelers | 2 |
Spelduur |
15 – 30 minuten
|
Jaar van uitgave | 2009 |
Prijs | 14.70€ |
Recensie door |
Vandenbogaerde Fabrice
|
Score | 6.0/10 |
Links | Indie Board & Cards |
SPELMATERIAAL
Het kleine speldoosje bevat 27 kaarten (9 rode, 9 zwarte en 9 gele),
9 Consulfiches (3 rode, 3 zwarte en 3 gele),
3 paarse scorefiches,
een spelbordje en de spelregels in het Engels, Frans en Duits.
SPELBESPREKING
Inleiding
De spelers proberen zoveel mogelijk militaire macht aan de toekomstige keizer te schenken. Dit gaat natuurlijk het best als ze de verkiezingen kunnen beïnvloeden.
Voorbereiding
Leg het spelbordje en alle fiches tussen beide spelers. Schud de kaarten en geef er 11 aan beide spelers. Leg de 5 resterende kaarten gedekt opzij.
Spelverloop
Triumvirate duurt 3 tot 7 ronden. Tijdens elke ronde worden een aantal slagen gespeeld. De familie (= kleur) die het eerst 3 slagen wint, mag een Consul (= fiche) naar de senaat (het spelbord) sturen. De familie die als eerste 3 Consuls in de senaat bezit, verkiest een keizer.
Senatoren, legioenen en de lastige massa.
kaarten zijn er in 3 verschillende kleuren. Elke kleur bevat 3 soorten kaarten; legioenen (3 stuks), Senatoren (5 stuks) en 1 opstandkaart. Deze kaarten bevatten getallen die belangrijk zijn om slagen te winnen. De opstandkaart heeft waarde 0 maar wint elk duel met een ander kleur.
Achterkant van een kaart, de opstand, een senator en een legioen.
De strijd.
Tijdens het spel worden 3 tot 7 slagen gespeeld. De tegenspeler van de deler legt als eerste een kaart open op tafel. Een kaart van de deler vervolledigt de slag. Zolang dat mogelijk is, moet je kleur volgen. De hoogste kaart wint de slag (uitzondering opstand). Deze slag wordt open gelegd zodat de spelers het aantal slagen per familie kunnen volgen.
Zodra één familie 3 slagen wint, eindigt de ronde. Eén Consul van deze familie wordt naar de senaat gestuurd.
Daarna mogen beide spelers één handkaart gesloten op tafel leggen. Deze kaart blijft geheim tot het einde van het spel.
Bij de start van elke ronde worden de slagen samen met de overgebleven kaarten uit de vorige ronde terug geschud. 3 kaarten worden terug opzij gelegd, de rest wordt evenredig verdeeld.
De winnaar
Het spel eindigt direct wanneer een familie 3 Consuls in de senaat bezit. De spelers onthullen de kaarten die ze tijdens het spel hebben afgelegd. De speler die de hoogste waarde aan legioenen in die kleur bezit, wint.
SPELBEOORDELING
Een slagenspelletje voor twee personen, niet echt iets waarvoor ik uit mijn dak ga. Ik ben opgegroeid in een familie waar kaarten als tijdverdrijf makkelijk de TV verslaat. Kaarten is mij met de paplepel ingegeven en mijn interesse in soortgelijke spellen is daar een logisch gevolg van. Kaarten doe je in de meeste gevallen met vier. Manillen met 2, daar krijg ik de krul van. Misschien kan Triumvirate de ban breken?
Een slag winnen in Triumvirate is minder belangrijk dan in de meeste slagenspellen. Eigenlijk bepaalt dit alleen wie de volgende slag uitkomt. De spelers hebben er dus weinig baat bij om zoveel mogelijk slagen te winnen. De kleur die de slag wint, is wel belangrijk en die kan je evengoed met een lage kaart bepalen. Bovendien speel je daarmee de hoge kaarten (en misschien ook de legioenen) van jouw tegenspeler weg (in de veronderstelling dat hij de hoge kaarten bezit, als jij de lage op handen hebt). Die kunnen de volgende ronde dan bij jou terechtkomen. Tijdens het spel mogen de spelers 3 keer een kaart opzij leggen. Daarbij moet je proberen de winnende kleur te voorspellen. Het kan natuurlijk voorkomen dat je geen of maar één soort legioenen bezit en dan is de keuze snel gemaakt. De legioenen hebben de waardes 3, 5 en 7. Je moet dus 2 kaarten van één kleur opzij leggen om zeker de sterkste in die kleur te zijn. Dit is niet altijd de beste optie omdat het dan moeilijker is om die kleur te laten winnen en omdat je jouw kansen in de andere kleuren als het ware opgeeft. Er moeten dus wel een aantal keuzes gemaakt worden. Je moet natuurlijk ook wat geluk hebben, alhoewel de geluksfactor daalt als je kunt bijhouden welke kaarten nog in het spel zitten.
Een spelletje Triumvirate duurt ongeveer een kwartiertje. De ‘tijd – kwaliteit’ verhouding ligt erg hoog, vind ik. Daartegenover staat dat mijn vrouw dit spel maar niks vind, wat parallel loopt met haar liefde voor kaarten in het algemeen. Als je niet van kaarten houdt, dan zal Triumvirate je wellicht niet bekeren. In de andere gevallen kan Triumvirate als variatie in de smaak vallen.
December 2010