Auteur | Reiner Knizia |
Uitgever | Ravensburger |
Aantal spelers | 2 tot 4 |
Spelduur | 60 minuten |
Jaar van uitgave | 2001 |
Prijs | 14.95€ |
Recensie door | Vandenbogaerde Fabrice |
Score | 7.1/10 |
Links | Ravensburger Reiner Knizia |
SPELMATERIAAL
88 speelkaarten in 4 kleuren, 20 plaatskaarten, 6 ringfiches en 30 overwinningfiches bevinden zich in de speldoos.
SPELBESPREKING
Inleiding
De hobbits trekken van plaats naar plaats door Midden-aarde. De ene plaats is al wat aangenamer dan de andere. Elke plaats levert punten op voor de speler die er het meeste invloed uitoefent.
Voorbereiding
De plaatskaarten worden per nummer gelegd. Een plaats bestaat telkens uit 2 kaarten.
Elke speler ontvangt de kaarten in zijn kleur, schudt de kaarten en neemt er 6 op handen. De rest van de kaarten vormen een persoonlijke gedekte stapel. De eerste plaats wordt op tafel gelegd.
Spelverloop
Elk om beurt leggen de spelers kaarten aan de actuele plaats. Na het aanleggen wordt de hand terug aangevuld. De speler die in totaal de grootste kracht heeft, verdient het meeste punten. Na de waardering van een plaats, wordt een nieuwe plaats aan het spel toegevoegd.
Kaarten aanleggen.
- Spelers moeten tenminste één kaart aan de actuele plaats leggen.
- Ofwel legt men meerdere kaarten met waarde 1 of 1 kaart met een hogere waarde.
- De kaart met waarde 0 mag samen met de andere kaarten of alleen gespeeld worden.
- De Nazgul kaart geldt als een kaart met waarde 0 voor het aanleggen, hij mag een andere kaart zonder ring aanvallen en uit het spel nemen. De Nazgul wordt ook afgelegd.
De plaatsen.
- Plaatsen met een zwarte achtergrond staan toe dat je kaarten bovenop andere kaarten legt, in dit geval moet de nieuwe kaart een hogere waarde hebben en mag de oude kaart geen ring bevatten.
- Op de plaatsen staat hoeveel punten er verdient kunnen worden en of er eventueel een extra ring gewonnen kan worden.
- Ringen bieden voordelen voor de speler die ze gewonnen heeft.
De winnaar
Als een plaats volledig omringd is door kaarten, wordt ze geteld. De speler met de meeste punten wint het hoogst aantal punten en eventueel een ring. De tweede speler met de op één na meeste punten wint het tweede hoogste getal aan punten, enz.. De speler met de laagste score krijgt nooit punten. Bij gelijkstand wint de persoon die dichtst bij de speler zit die als laatste kaarten heeft gelegd. De speler die de laatste kaart heeft aangelegd, mag ook bepalen waar hij de nieuwe plaats legt, deze moet met één zijde grenzen aan de reeds gespeelde kaarten. het spel eindigt als geen enkele speler nog kaarten heeft, of als na een puntentelling maar één speler kaarten over heeft. De speler met de meeste punten wint het spel.
SPELBEOORDELING
The fellowship of the ring is een leuk meerderheidsspelletje. Het heeft niet de klasse die ik van een ‘Knizia’ verwacht, maar het speelt wel leuk. De kaarten zijn mooi geïllustreerd en dit is dan ook het enige verband met het thema. Wie de laatste kaart kan aanleggen, heeft het voordeel dat hij de nieuwe plaatst kan aanleggen. Hij kan deze dan bijvoorbeeld doen grenzen aan reeds gespeelde kaarten van zijn kleur. Wat wel kan storen is de enorme ruimte die het spel inneemt. Wie niet over een grote tafel beschikt, zou wel eens problemen kunnen hebben. Kleinere kaarten zouden dan ook een betere oplossing geweest zijn. Niet een echte topper dus, gewoon leuk voor tussendoor.
Oktober 2006