Auteur | Uwe Rosenberg | |
Uitgever | Z-Man Games | |
Aantal spelers | 1 of 2 | |
Spelduur | 90 – 120 minuten | |
Jaar van uitgave | 2014 | |
Prijs | 60.00€ | |
Recensie door | Vandenbogaerde Fabrice | |
Score | 8.4/10 | |
Links | Z-Man Games | |
IMPRESSIE
Het spelmateriaal
Start van het spel bij 2 spelers
Ongeveer hetzelfde maar wel een veel mooiere foto!
(foto boardgamegeek Frank Heeren)
Workerplacement, zo eenvoudig.
Zomeracties (links) en winteracties (rechts).
De twee spelerborden
De startgebouwen voor het eerste spel
OORDEEL
‘Man, wat krijgen wij hier op ons bord?’ Dit moet zowat het eerste zijn geweest wat bij mij opkwam toen broer Claude Fields of Arle aan het klaarleggen was.
De hoeveelheid spelmateriaal is enorm en de kwaliteit ervan staat buiten kijf. Het geheel ziet er gewoon leuk en aantrekkelijk uit.
Er moet dus heel wat spelmateriaal klaargezet worden. Gelukkig zijn alle spelborden van handige afbeeldingen voorzien zodat dit toch (vrij) vlot verloopt.
Veel spelmateriaal gaat vaak samen met een ingewikkeld spelmechanisme. Fields of Arle daarentegen steunt op een heel eenvoudig principe: ‘workerplacement’. Zet een arbeider op een actieveld en voer de actie uit. Puur mechanisch is het niet meer dan dat. Origineel kan dit principe niet genoemd worden, toch is Fields of Arle het ontdekken meer dan waard.
Daarvoor zorgen de verschillende actievelden, de vele manieren om punten te scoren en de gehele setting in het algemeen. Ik kan mij geen ander spel herinneren dat zoveel verschillende mogelijkheden aan zo’n eenvoudig spelsysteem koppelt. Voor de ene speler is dit de kracht van Fields of Arle, voor de andere net de Achillespees. Er zijn 9 rondes waarin je telkens 4 acties uitvoert. Die 36 acties volstaan echt niet om alle paden tot het einde te bewandelen. Je moet voortdurend keuzes maken en er rekening mee houden dat je niet eens de helft van de mogelijkheden kunt benutten. Dit komt de helspeerbaarheidsfactor ten goede maar er zijn wel wat spelers die door de bomen het bos niet meer zien.
Fields of Arle wordt vaak de 2-speler variant van Caverna genoemd. Aangezien ik deze titel nog niet ontdekt heb, kan ik daar weinig aan toevoegen. Wat ik wel weet is dat een 2-speler-titel van dit kaliber bij ons op de club niet vaak de speeltafel haalt. Deze is voor liefhebbers die vaak met twee aan tafel zitten, die genieten van een waaier aan mogelijkheden en niet terugdeinzen voor een spelduur van 90 minuten en meer.
Ik vermoed dat ook ik deze titel niet vaak (tot niet) meer zal spelen en dat vind ik jammer. Fields of Arle is me heel goed bevallen maar de ‘speelvoorwaarden’ werken niet in het voordeel.
Februari 2015