Auteur | Vlaada Chvatil |
Uitgever | Heidelberger Spieleverlag |
Aantal spelers | 2 tot 4 |
Spelduur | 90 – 120 minuten |
Jaar van uitgave | 2011 |
Prijs | 40.95€ |
Recensie door | Vandenbogaerde Fabrice |
Score | 8.7/10 |
Links | Heidelberger Spieleverlag |
SPELMATERIAAL
De speldoos bevat heel wat spelmateriaal van goede kwaliteit:
- Twee dubbelzijdige spelborden,
- 4 spelborden,
- 4 winkelborden,
- 18 huisdiertjes,
- 8 kooien en 6 uitbreidingen voor kooien,
- 10 artefacten,
- 8 tentoonstellingsfiches,
- 8 dungeonlords,
- 104 kaarten in 4 verschillende kleuren,
- 5 blauwe kaarten,
- 8 houten kobolts (2 per speler),
- 40 plastieken Imps (10 per speler),
- 40 goudstukken,
- 14 plantenblokjes,
- 11 vleesblokjes,
- 30 blokjes uitwerpselen,
- 20 kunstoffen blokjes,
- 8 mutatiefiches,
- 1 startspelerfiche,
- 4 puntenfiches,
- de spelregels in het Duits.
SPELBESPREKING
Inleiding
Treed binnen in de geschifte wereld van Vlaada Chvatil. Onderhoud een aantal ‘eigenaardige’ wezentjes en verkoop ze aan voorbijtrekkende dungeon lords. Je koopt de wezentjes op de markt als ze nog maar net het ei ontvlucht zijn. Je moet dus investeren in aangepaste voeding en speeltjes. Het laatste wat je wilt, is dat één van jouw diertjes zich doodverveeld!
Voorbereiding
Te veel om op te noemen. Ik ben mij er ten volle van bewust dat slechts een handvol Nederlandstalige mensen dit spel ooit op tafel zullen leggen. Ik beperk me tot een korte beschrijving.
De twee centrale borden worden centraal gelegd. Daarop komen heel wat spelelementen.
Op het bovenste bord wordt de vooruitgang van het spel bijgehouden.
Het onderste bord bevat de actievelden waarop spelers Imps kunnen inzetten.
Elke speler start met een eigen bordje, een winkeltje, 2 goudstukken, 6 figuren en van elke kleur 1 kaart.
Het eigen bordje bevat bovenaan informatie in verband met verschillende rondes en fases, de samenstelling van de kaarten en het omgaan met behoeftes van dieren.
Onderaan is plaats voorzien voor Imps, voedsel en magische wapens.
Spelverloop
Afhankelijk van het aantal spelers worden 5 of 6 ronden gespeeld. Elke ronde bestaat uit 6 fasen.
Voorbereiding
De tegels op het spelbord voor de volgende ronde worden omgedraaid. Op die manier kunnen de spelers beter plannen.
Er worden nieuwe kooien, diertjes, verbeteringen, magische voorwerpen, voedselblokjes,… op het spelbord gelegd.
De spelers krijgen 1 of 2 goudstukken.
Winkelen
De spelers groeperen hun Imps op hun spelerbordje. Je moet tenminste 1 en maximaal 6 groepen maken. Je kan goud aan een groep toevoegen om de waarde van de groep te verhogen. Een handigheidje is dat een deel van het spelerbord ook als scherm gebruikt kan worden.
Als de spelers klaar zijn met hun planning worden de schermpjes platgelegd. Elke speler beslist nu wat hij met zijn grootste groep gaat aanvangen. Je kan de groep op pad sturen of thuis laten werken. De speler met de grootste groep beslist eerst. Daarna zet elke speler zijn tweede grootste groep in, enz…
Op het spelbord staan 3 locaties die elk een aantal actievelden bevatten. Als je een groep op een actieveld plaats, voer je de bijhorende actie onmiddellijk uit. De mogelijkheden zin: een nieuwe kooi kopen, een uitbreiding voor een kooi kopen, een diertje kopen, nieuwe Imps uitnodigen, het hospitaal bezoeken, op het podium kruipen, jongleren, voedsel kopen of magische voorwerpen kopen.
Imps die thuis blijven, kunnen met de dieren spelen, ontsnapte dieren vangen, uitwerpselen opruimen of gewoon een extra cent verdienen.
Verschillende kooien: kooi 1 bevat gras waardoor de dieren minder gevoed moeten worden en uitwerpselen sneller verdwijnen. Kooi 2 bevat speeltuigen en kooi 3 is enorm stevig.
Uitbreidingen voor kooien: extra speelgoed, voedselvoorraad en verstevegingen (gewoon en magisch)
Diertjes en hun kuren
Eerst en vooral moet je de nieuwe aankopen een plaatsje in de winkel geven. Daarna moeten de dieren verzorgd worden. Dit gebeurt aan de hand van kaarten. De kaarten zijn er in 4 kleuren. Deze kleuren komen overeen op de gekleurde balkjes van de dieren. Hoe ouder een dier is, hoe meer balkjes zichtbaar zijn. Voor elk zichtbaar balkje moet je een kaart in dezelfde kleur trekken. Daarna moet je kiezen welke kaarten je bij jouw diertjes legt. De kleur en de hoeveelheid van de kaarten moet terug overeenkomen met de kleur en de hoeveelheid van de zichtbare balkjes. Op de kaarten staan, onafhankelijk van de kleur, verschillende behoeftes en gedragingen. De kleur geeft alleen aan hoe groot de kans is dat je een bepaald soort kaarten trekt. Elke speler heeft daarvan een overzicht op zijn spelerbord. Groene kaarten bevatten het meest ‘ik heb honger’-kaartjes, rode gaat samen met aggressie, geel bevat het meest ‘ik wil spelen’-kaartjes en paars is een deck met heel wat magische kaartjes.
Het winkelbordje biedt plaats aan 4 kooien en dieren.
De diertjes.
De kaarten met verschillende behoeftes.
Show geven
Vooraleer je anderen de loef afsteekt, wordt nagegaan in welke mate je aan de behoefte van je dieren hebt voldaan. Dit gebeurt telkens in dezelfde volgorde:
- Voor elk voedselkaartje moet je 1 voedsel afgeven. Let er op dat je een planteneter niet met vlees kunt voeden! Voor elk voedselblokje dat je tekort hebt, moet je één ‘ik zie af blokje’ in de kooi van het dier leggen.
- Leg voor elk strontkaartje een drol (blokje) in de kooi van het dier.
- Als een dier wilt spelen, moet je er een Imp naar toe sturen. Dit kan alleen als er één thuisgebleven is! Als je niet met het diertje speelt, moet je ‘ik zie af blokjes’ incasseren.
- Soms komen dieren aggressief. Dit is niet erg zolang de kooi waarin ze zitten sterk genoeg is. Als dat niet het geval is, breekt het dier uit. Als je voldoende Imps overhoudt om het dier te vangen (hang af van de hoeveelheid aggressie), mag je het dier terug opsluiten. De Imps moeten dan wel naar het hospitaal.
- Magie werkt als aggressie. Als de kooi niet genoeg magische kracht kan opvangen zal het dier muteren. Gemuteerde dieren leveren minder goudstukken op. Dieren die een tweede keer muteren vertrekken naar een speciaal oord voor gemuteerde dieren.
- Ziekte kaartjes duiden er op dat de kans groot is dat jouw dier ziek wordt. Dieren worden alleen ziek als hun kooi niet netjes is. Zieke dieren ontvangen ‘ik zie af blokjes’. Dieren die teveel van die blokjes verzamelen sterven!
- In het ziekenhuis kan je een medicijn kopen. Dit kaartje vervangt dan één van de andere kaarten en geeft aan dat jouw diertje vredig aan het slapen is.
Nu orde op zaken is gesteld ben je klaar voor de tentoonstelling. Kies een dier en laat het bewonderen. De score in tentoonstellingspunten wordt bijgehouden op een deel van het spelbord. De spelers ontvangen naargelang hun positie een aantal prestigepunten. Afhankelijk van de tentoonstellingstegel scoren bepaalde eigenschappen positief of negatief.
Als je nog Imps bezit mag je ze inzetten om lege kooien schoon te maken of om 1 goudstuk te verdienen.
Tentoonstellingstegels.
Voorbeeld tegel 1: elk aggressiekaartje levert 2 punten op, elk ziektekaartje een minpunt.
Zaken doen
Vanaf de derde ronde beginnen klanten interesse te tonen in de dieren. Elke speler mag per klant één dier verkopen. Dit kan natuurlijk alleen als het dier aan de eisen van de klant voldoet. Bij de verkoop ontvang je naast geld ook punten. Een Imp op het podium kan je inzetten om meer punten te ontvangen.
De klanten.
voorbeeld koper 2: 2 punten voor elke magische kaart, 1 punt voor elke ‘speelkaart’ een minpunt voor elke mutatiefiche en elk ‘ik zie af blokje’.
Ouder worden
In deze fase worden alle dieren ouder. Het voedsel wordt minder vers of moet weggegooid worden en de Imps komen terug naar huis.
De winnaar
Het spel eindigt met een laatste telling. Deze telling is opgevat als twee tentoonstellingen. Daarbij ontvang je punten voor goudstukken, artifacten, dieren en kooien. Je verliest punten als niet alle Imps thuis zijn of als je gemuteerde dieren bezit. Vuiligheid en ongelukkige dieren verminderen eveneens jouw score.
De speler met het meeste punten wint.
SPELBEOORDELING
De uitvoering van het spelmateriaal is een eerste zaak waarvoor dit spel een pluim verdient. Het spelmateriaal is werkelijk prachtig en van zeer goede kwaliteit. Het spel klaarzetten voor de start is een heus karwei maar de leuke spelelementen verzachten de pijn. Het spelregelboek is nogal lijvig waardoor je toch even zoet bent vooraleer je een eerste potje kunt beginnen. Hoewel alle informatie op de spelborden te vinden is, vergt het wat ervaring om de symbolen juist te interpreteren. In de spelregels lees ik dat dit spel in de kern niet zo moeilijk is maar dat is slechts gedeeltelijk waar. Ik denk niet dat je onervaren spelers een plezier doet door hen Dungeon Petz voor te schotelen. Je moet met te veel zaken rekening houden waardoor occasionele spelers snel zouden afhaken, vrees ik.
Eigenlijk is Dungeon Petz een planspel met een fantastisch leuk gevonden thema. Die kleine huismonstertjes hebben soms hun eigen willetje en je kan niet op alles voorbereid zijn. Soms kan het tegenslaan met andere woorden en hoewel dit thematisch perfect klopt, stoot dit sommige spelers tegen de borst.
Elke ronde start met het plaatsen van Imps. Omdat het vormen van groepen achter schermen gebeurt en omdat de grootte van de groep de speelvolgorde bepaalt, zie ik hier veel mogelijkheden. De mogelijke acties hebben hun nut en zorgen voor een goed evenwicht. Het toekennen van ‘behoeftekaartjes’ en het waarderen ervan neemt heel wat tijd in beslag en niet alle spelers gaan daar even goed mee om. Een partijtje Dungeon Petz duurt makkelijk 2 uur wat helemaal niet erg is omdat het hier om 2 uur puur amusement gaat. Nu spreek ik natuurlijk voor mezelf want ik weet dat er spelers zijn die dit maar niks vinden.
Dungeon Petz doet mijn mond openvallen van verbazing. Waar haalt Vlaada Chvatil de inspiratie om zoiets in elkaar te boksen? Het mechanisme van de ouder wordende diertjes en de ‘behoeftekaartjes’ vind ik werkelijk geniaal, de manier waarop je acties verkrijgt super en het thema helemaal van de pot gerukt (positief bedoeld). De wijze waarop punten worden toegekend vind ik net iets minder geniaal, iets te omslachtig misschien. In elk geval biedt Dungeon Petz een flinke uitdaging waar ik met plezier op inga.
Mei 2012