Battlelore – Review

Auteur Richard Borg
Uitgever Days of Wonder
Aantal spelers 2
Spelduur 60 minuten
Jaar van uitgave 2006
Prijs 68.95€
Recensie door Vandenbogaerde Fabrice
Score 9.2/10
Links Days of Wonder
Richard Borg
Homepage

SPELMATERIAAL

De speldoos bevat – naast het spelbord, verschillende fiches en landschapstegels – een overvloed (meer dan 210) aan krijgers. Deze krijgers kunnen zowel boogschieters, grondtroepen of paardrijders zijn. Bovendien zijn er ook 3 verschillende rassen en speciale wezens aanwezig. Het spelmateriaal werd zodanig in de doos geperst, dat er reeds heel wat troepen meer dood dan levend lijken. Nadat je de figuren in heet water hebt ondergedompeld, kan je dit euvel herstellen. (Wij danken Méllon voor de tip.) Het spelmateriaal is ontegensprekelijk prachtig en van oerdegelijke kwaliteit. Grootste bewijs daarvan is het 80 bladzijden dikke spelregelboek waarin afbeeldingen, tekeningen, kleuren en duidelijke uitleg elkaar logisch afwisselen. Daarnaast vind je ook een boek met scenario’s.

Een blik op het spelmateriaal.

SPELBESPREKING

Inleiding

In Battlelore worden een aantal veldslagen gestreden in een wereld vol mystiek, tovenarij, legendarische wezens, list en bedrog. Niet alleen heldhaftigheid, maar ook tactisch inzicht en toverkracht beslissen over winst en verlies. Beide spelers staan aan het hoofd van een leger. Gesteund door één of meerdere tovermeesters gaan zij het gevecht aan.

Voorbereiding

Afhankelijk van het gespeelde scenario, wordt het spelbord klaargezet. Daarbij moet rekening gehouden worden met terreinsoorten, soorten troepen, het eventueel aanwezig zijn van één of meerdere tovermeesters en het aantal bevel – en toverkaarten dat een speler mag bezitten.
Daarnaast beschikt elke speler over azes dobbelstenen en de gepaste samenvattingskaarten. Elke troep heeft een vaandeldrager. De kleur van de vlag geeft het niveau van de troep aan. Het symbool op de vlag geeft het wapen van de troep aan en de vorm van de vlag geeft aan bij welke speler de troep hoort.

Het spelbord.
een mogelijke startopstelling

Spelverloop

Bevelen geven…

In Battlelore worden bevelen gegeven aan de hand van kaarten. Op deze kaarten staat vermeld hoeveel eenheden er in actie mogen treden. De bevelkaart (command card) geeft ook aan in welke sectie die beweging moet uitgevoerd worden. Het spelbord is onderverdeeld in 3 secties; de linkervleugel, de rechtervleugel en het centrum. Naast deze gewone bevelkaarten zijn er ook tactische bevelkaarten die andere bewegingsmogelijkheden aanreiken. Na het uitspelen van de kaart geef je aan welke eenheden een bevel zullen uitvoeren. Bewegen en/of aanvallen zijn de mogelijke bevelen.

2 bevelkaarten.
command cardtactic card

…en uitvoeren.

Na het krijgen van een bevel, komen de troepen in actie. In de eerste fase bewegen de troepen, daarna wordt er gevochten.

Bewegen…
  • Alle troepen die je wenst te bewegen, moeten nu bewogen worden. Pas daarna mag je aanvallen. Je kan ook aanvallen zonder eerst te bewegen.
  • De afstand die troepen kunnen afleggen is afhankelijk van het type en het opleidingsniveau. Hoger opgeleide eenheden hebben minder bewegingsvrijheid, omdat ze een zwaardere wapenuitrusting dragen. Ruiters lopen verder dan voetvolk,…
  • Ook het terrein bepaalt de afstand van een verplaatsing. Wie in een bos terechtkomt, moet direct stoppen, hetzelfde geldt voor alle menselijke bouwwerken. Sommige velden, bijvoorbeeld water, kunnen niet betreden worden.
  • Afstanden worden altijd berekend in vakken (Hexes).
  • Troepen kunnen ook niet doorheen bevriende troepen lopen.
  • Troepen kunnen niet gesplitst of samengevoegd worden.
…en aanvallen
  • Gevechten worden één voor één afgewikkeld. De aanvaller kondigt aan waar hij wil vechten en wie zijn slachtoffer wordt. Daarna wordt gekeken of de tegenstander in het gezichtsveld van de aanvaller staat en over hoeveel dobbelstenen de aanvaller mag beschikken.
  • Alleen boogschutters kunnen vanop afstand aanvallen. Indien hun gezichtsveld niet belemmerd wordt door gebouwen, bossen of andere troepen, mogen ze de aanval uitvoeren. De afstand van waaruit ze mogen vuren is afhankelijk van het wapen. Een gewone boog kan de vijand reeds vanaf 4 velden afstand raken, een kruisboog moet vanop één veld dichter afgevuurd worden om succesvol te kunnen zijn.
  • Het aantal gevechtsdobbelstenen wordt meestal bepaald door de sterkte van de troep. Sommige terreinsoorten en kaarten kunnen dit aantal veranderen. Vanuit een bos mag slechts met 2 dobbelstenen geworpen worden bijvoorbeeld.
  • Daarna worden de dobbelstenen geworpen. Elke dobbelsteen die dezelfde kleur heeft als de vaandeldrager van de aangevallen troep levert een slachtoffer op. Dit slachtoffer wordt uit de troep verwijderd. (Er zijn drie kleuren rood, blauw en groen. Naast deze kleuren komen nog drie andere symbolen voor op de dobbelsteen; een vlag, een oranje schild met zwaard en een lore- teken.) Een schild met zwaard symbool kan afhankelijk van het wapen een extra slachtoffer opleveren.
  • Na het gevecht moeten verdedigende troepen eventueel terugtrekken. Het aantal geworpen vlagsymbolen bepaalt hoeveel vakjes de verdedigende troep achteruit moet. Indien dit niet mogelijk blijkt, verliest de troep nog een figuur.

Over moraal, terreinwinst, achtervolgen, extra gevechtsronde en terugvechten.

  • Een troep kan super gemotiveerd (bold), normaal (normal) of bang (frightened) zijn. Een troep die ‘bold’ is mag één geworpen vlag negeren. Een troep die bang is moet twee vakjes per geworpen vlag terugtrekken. Dwergen zijn van nature bold, terwijl Goblins van nature bang zijn. Troepen die langs twee zijden geflankeerd zijn door bevriende troepen zijn ook bold. Troepen die zich op vestigingsmuren (ramparts) bevinden zijn ook bold. Troepen kunnen dus ook dubbel of driedubbel bold zijn en zodoende meerdere vlagen negeren. Bijvoorbeeld dwergen op een rampart die door twee andere troepen gesteund worden, kunnen tot 3 vlaggen negeren.
  • Indien de aanvaller erin slaagt de verdedigende troep terug te dringen of te vernietigen, mag de aanvaller het vakje waarop de verdedigende troep zich bevond, innemen. Als de aanvaller een ruiter is, dan mag hij daarna nog één extra vakje bewegen. Deze beweging wordt achtervolgen genoemd. Na een achtervolging mag een ruiter een extra aanval uitvoeren. Na die tweede aanval mag nog terreinwinst geboekt worden, achtervolgen is verboden.
  • Verdedigende troepen die bold zijn, en niet moeten terugtrekken, mogen terugvechten.

Uitgebreid battlelore of verschillende rassen, wezens en tovenarij.

Om de ware kracht van Battlelore te ontdekken, moet je spelen met de uitgebreide spelregels. ‘Lore’ staat immers voor dat wat Battlelore ‘Battlelore’ maakt, namelijk toverkracht. Battlelore opent een wereld vol mythische figuren zoals de earthelemental en de giant spider waarin duistere figuren zoals wizards, thiefs en clerics samen strijden met Dwergen, Mensen of Goblins.

Rassen
  • In de basisdoos zitten enkele dwergen en hoblins. Dwergen zijn van nature bold waardoor de kans dat ze terugvechten groter wordt.
  • Goblins mogen zich in de strijd werpen. Dit doen ze door een troep aan te vallen die zich maximaal op twee vakjes afstand bevindt. Goblins zijn van nature bang en moeten per vlag 2 vakjes terugtrekken. Bovendien kunnen ze door paniek een extra figuur verliezen. Per teruggetrokken veld gooit de aanvaller één dobbelsteen. Elke dobbelsteen waarvan de kleur overeenkomt met de vlaggenkleur van de weggelopen troep zorgt voor een slachtoffer.
  • In volgende uitbreidingen zullen nog meer rassen aan het spel toegevoegd worden.
Wezens
  • Een wezen vormt op zichzelf een troep. Wezens beschikken naast een gewone aanval ook over magische aanvallen. Deze aanvallen kunnen ontketend worden nadat een wezen voldoende toverkracht heeft verzameld. Deze toverkracht wordt verzameld aan de hand van gedobbelde lore-tekens en wordt bijgehouden aan de hand van lore-fiches (tokens).
  • Wezens kunnen ten koste van 3 lore een bevel krijgen, ook al bevinden ze zich niet in de sectie van de bevelkaart.
  • Wezens kunnen alleen door ‘critical hits’ gedood worden. Na de eerste worp van de aanvaller moet elke dobbelsteen die een slachtoffer veroorzaakt opnieuw gegooid worden. Alleen als nu de kleur van de vlag van het wezen gegooid wordt, betekent dit het einde van het wezen.
  • Wezens zijn altijd bold, kunnen steun geven maar nooit ontvangen.
  • Als een wezen toch moet terugtrekken maar bevriende troepen de weg blokkeren, dan zal het wezen slachtoffers maken voor elk vakje dat het niet kan terugtrekken bij elke bevriende aangrenzende troep, dit wordt trampling genoemd.
  • De basisversie bevat één wezen, namelijk de Giant Spider. Het spreekt voor zich dat er nog meerdere wezens beschikbaar zijn.
Lore en toverkracht
  • Voor elk gegooid lore symbool mag de speler één lorefiche nemen. Deze fiches kan hij later gebruiken om te toveren. Dit wordt gedaan aan de hand van toverkaarten of Lore Cards. Spelers kunnen spelen met één enkele tovenaar of ze kunnen een raad van verschillende meesters samenstellen. De zogenaamde War Council. Dit alles wordt bijgehouden door tokens op een War Council Sheet
  • De dief, de tovenaar, de krijger, de geestelijke en de bevelhebber kunnen in de War Council zetelen. Elke meester heeft zijn eigen spreuken en specialiteiten die aan de hand van toverkaarten worden voorgesteld. Bovendien kunnen deze heren over verschillende levels beschikken. Hun level bepaalt de kracht van de spreuken die ze op de vijand kunnen loslaten.
  • De bevelhebber (Commander) bepaalt het aantal bevelkaarten waarmee je mag spelen (command cards). Het level van de hoogste meester in de raad bepaalt het aantal toverkaarten waarmee je mag spelen.
  • Meesters kunnen ook spreuken van andere personen uitspreken maar dit kost ze extra toverkracht en deze spreuken worden altijd als level 1 spreuken gewaardeerd.
  • Na het trekken van een nieuwe bevelkaart, wordt ook de toverkracht bijgevuld. De speler kiest ofwel 2 lore, ofwel 1 toverkaart en 1 lore, ofwel 2 toverkaarten waarvan hij er één mag houden.

War Council Sheet.
War Council Sheet

De winnaar

Elke troep bestaat uit 3 of 4 figuren. (Tenzij de troep uit een wezen bestaat!) Een lid van die troep draagt een vaandel. Na een succesvolle aanval worden één of meerdere figuren verwijderd. De laatste figuur die verwijderd wordt is de vaandeldrager. Deze figuur wordt dan op het spelbord bij de tegenstander geplaatst en geldt als één overwinningspunt. Meestal wordt gestreden tot een bepaald aantal overwinningspunten.
Het kan ook zijn dat er gestreden wordt voor het bezit van één of meerdere gebouwen.

 

SPELBEOORDELING

Battlelore is een vierde spel uit de Command & Colors reeks van Richard Borg. In tegenstelling tot zijn voorgangers Battle Cry, Memoir 44 en Command and Colors: Ancient, speelt Battlelore zich af in een gefantaseerde wereld. Het grote voordeel hiervan is dat er veel meer mogelijkheden zijn. Dat deze mogelijkheden dan ook tenvolle benut werden is meer dan een pluspunt. Battlelore is een fantastisch (zowel letterlijk als figuurlijk) spel dat erin slaagt spanning, tactiek en vreugdebeleving te combineren. Hieronder een bloemlezing van de positieve punten die dit spel te bieden heeft.

  • Het spelmateriaal in Battlelore is van uitstekende kwaliteit. Het is zelfs zo dat heel wat spelers hun figuren bijschilderen zodat hun leger direct heel wat fraaier oogt. Het spel lijkt in die zin wat op Warhammer, maar duurt beduidend korter.

beschilderde figuren, een voorbeeld

  • Hoewel het regelboekje uit maar liefst 80 bladzijden bestaat, is Battlelore toch makkelijk aan te leren. De samenvattingkaarten zorgen ervoor dat je geheugen in een oogwenk opgefrist is. De regels zijn duidelijk en van voldoende voorbeelden voorzien.

sammenvatting foot units

  • Het spel speelt enorm vlot waardoor de meeste scenario’s binnen het uur afgewerkt kunnen worden. Een rematch behoort dan ook tot de mogelijkheden. De scenario’s zorgen ook voor voldoende afwisseling.
  • Hoewel gevechten met dobbelstenen en kaarten worden beslecht, lijken sterkere eenheden in de meeste gevallen te winnen van zwakkere eenheden. Het kan voorkomen dat door een slechte combinatie van bevelkaarten de mogelijkheden eerder gering zijn, maar dit gebeurt zelden. De korte tijdsduur zorgt dan voor minder frustratie.
  • De tactiek schuilt erin troepen samen te houden zodat ze ‘bold’ zijn en eventueel kunnen terugvechten. Aan de andere kant heb je als taak de troepen van je tegenstanders uit elkaar te drijven.
  • De toevoeging van het fantasy hoofdstuk opent tal van mogelijkheden. Het kiezen van een goede War Council, de juiste levels, de juiste toverkaarten en het spelen van die toverkaarten op het juiste moment zijn een belangrijk onderdeel van het spel.
  • Verschillende wezens zorgen voor verschillende mogelijkheden (Doet me wat denken aan Heroscape). Hoe je die wezens inzet kan levensbelangrijk zijn. Sommige wezens kunnen bij verkeerd gebruik meer kwaad dan goed doen. Je moet ook telkens beslissen wat je met de gegooide ‘lore’ doet: gebruiken voor het wezen of opsparen om zelf te toveren?
  • De rassen zorgen voor nog meer variatie.
  • Sommige twijfelaars beschouwen Battlelore als een collectable game. In een zekere zin hebben ze gelijk omdat er zonder twijfel uitbreidingen aan het basisspel zullen worden toegevoegd. Toch biedt het basisspel op zich voldoende variatie en mogelijkheden. Uitbreidingen zijn dus meer een (overbodige?) luxe dan een noodzakelijk kwaad.
  • Bovendien is het spel niet alleen spannend, het is ook leuk om te spelen. Net dat wat het allerbelangrijkste is.

Toch krijgt Battlelore niet de maximumscore. Misschien verdient het spel dit wel, maar voorlopig vind ik spellen als Caylus, Puerto Rico, Java, Maharadja, Machiavelli, … beter. Om af te sluiten kan ik je nog volgende tip meegeven: kijk goed uit waar je het spel koopt! De prijs kan makkelijk 10€ verschillen.

Meer info op www.battlelore.com

Oktober 2007

About Fabrice

Oprichter van Spellenclub13.be en heeft heel wat recensies en reviews op zijn naam staan.

View all posts by Fabrice →

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *