Auteur
|
Kris Gould |
Uitgever | Wattsalpoag |
Aantal spelers | 2 tot 5 |
Spelduur |
30 minuten
|
Jaar van uitgave | 2010 |
Prijs | 27.00€ |
Recensie door |
Vandenbogaerde Fabrice
|
Score | 6.0/10 |
Links | Kris Gould Wattsalpoag |
SPELMATERIAAL
De speldoos, die een wat onhandige vorm heeft, bevat:
- 75 bestellingen: 15 x shooter, 20 x martini, 20 x highball en 20 specialiteiten,
- 48 barman kaarten in 6 verschillende kleuren,
- 6 bars,
- 40 ijsblokjes,
- 5 ronde en 5 rechthoekige fiches in de kleuren van de spelers,
- 24 flessen likeur in 6 verschillende kleuren = 6 verschillende likeuren (nl: rum, vodka, gin, brandy, triple sec en Irish cream),
- De spelregels in het Engels en het Frans.
SPELBESPREKING
Inleiding
De klanten worden ongeduldig. Je moet je bestelling afwerken maar dat kan alleen als de barmannen de juiste flessen op hun toog zien verschijnen. Je moet dus wat met flessen goochelen zodat ze aan de slag kunnen. Welke speler maakt als eerste zijn bestelling af?
Voorbereiding
Plaats de bars in een cirkel in het midden van de tafel.
Zet 4 flessen van dezelfde kleur op elk bord. De kleur van de flessen moet niet overeen komen met de kleur van de bar.
Schud de bestellingen per soort en geef er één van elke soort aan elke speler.
Elke speler neemt een ronde en een rechthoekige fiche in dezelfde kleur. De ronde fiche blijft voor de speler liggen, de rechthoekige fiches worden gebruikt om de spelersvolgorde aan te duiden.
De ijsblokjes worden binnen handbereik gelegd.
Startopstelling.
Spelverloop
Principe
De startspeler schudt de barman kaarten (verder kaarten genoemd). Eén voor één draait hij kaarten open en legt ze bij de juiste bar. Dit blijft hij doen tot een speler ‘bestelling’ roept. Tussen het opendraaien van de kaarten mag een beetje (5 seconden) tijd zitten.
De barman kaarten
Een speler die ‘bestelling’ roept, moet een fles verplaatsen. De deler mag – uitgezonderd in een spel met twee – nooit zelf ‘bestelling’ roepen. Indien meerdere spelers ‘bestelling’ roepen, bepaalt de spelersvolgorde wie een fles mag verplaatsen.
Om een fles te verplaatsen moet zowel bij de bar waarvan de fles komt als bij de bar waar de fles naartoe gaat een kaart liggen. Daarna worden alle kaarten van beide bars afgelegd.
Een barman waarvoor 3 kaarten liggen, is super gemotiveerd. Je mag altijd een fles verplaatsen van of verplaatsen naar een gemotiveerde barman, ook al liggen bij de andere betrokken bar geen kaarten.
Op die manier worden flessen van de ene bar naar de andere verplaatst. De speler die de fles verplaatst heeft, wordt deler. Zijn fiche wordt onderaan de spelersvolgordelijst geplaatst.
Voor – en achterkant van de bestellingen.
Bestellingen afwerken.
Na het verplaatsen van een fles mogen alle spelers bestellingen afwerken als ze dat wensen. Als één van de zes bars de juiste combinatie aan flessen bevat, mag je de overeenkomstige bestelling afleggen. Voor elke fles die je niet gebruikt, moet je een ijsblokje nemen.
Een speler roept ‘laatste bestelling’ als hij zijn laatste bestelling heeft afgewerkt. Hij plaatst zijn fiche bovenaan naast de spelersvolgordelijst. Na de laatste bestelling worden de kaarten niet meer gebruikt. De andere spelers moeten nu hun bestelling afwerken. Dit gebeurt in spelersvolgorde (drank per drank of alle dranken in één keer). Als dat nodig blijkt, moet je nog flessen verplaatsen. Voor elke verplaatsing moet je een ijsblokje nemen.
Spelervolgorde wordt bijgehouden met rechthoekige fiches.
De winnaar
De speler met het minste ijsblokjes wint. Bij gelijkstand wint de speler die het snelst zijn bestelling heeft afgewerkt.
SPELBEOORDELING
Toegeven, Last Call heb ik enkel en alleen gekocht omdat ik het spelmateriaal ‘mega cool’ – om het in de woorden van de jeugd te zeggen – vond. Mocht het ook nog een fantastisch spel zijn, dan is dat leuk meegenomen. Helaas, ‘fantastisch’ is niet echt de juiste omschrijving. Daarvoor ben je te sterk afhankelijk van de kaarten en de acties van andere spelers. Als je een fles verplaatst en een andere speler zet die wat later gewoon terug, wel ja, dan mag je opnieuw beginnen hé. Het is wel zo dat een beetje hersenactiviteit voordelen kan opleveren. Als je goed oplet, zie je wel meerdere mogelijkheden en kan je met zo weinig mogelijk acties je bestellingen afwerken. De manier waarop het spel eindigt, vind ik wat raar. Om beurt de rest van de bestelling afwerken, levert telkens een nieuwe beginsituatie op. Het heeft dus weinig zin om op voorhand na te denken, degene voor u is de boel toch deftig dooreen aan het schudden.
Het spelmateriaal mag dan prachtig zijn, de speldoos vind ik wat onhandig. Bovendien stapelt ze, door de afwijkende afmetingen, niet goed in mijn spellenkast. Toch is het niet al kommer en kwel. Last Call is een spel dat ik meeneem op weekend om samen met wat vrienden en wat drankjes op tafel te zetten (het spel en de drankjes, niet de vrienden). Hoewel ik sommige combinaties uit Last Call helemaal niet zie zitten, kunnen we voor de gelegenheid cocktails drinken. Misschien moet ik een variatie bedenken met echte flessen waarbij je een gemaakte bestelling zelf naar binnen moet gieten, ‘mega cool’. Last Call valt bij zijn doelpubliek hoogst waarschijnlijk in de smaak. Doorwinterde spellenliefhebbers behoren – en dat is mijn mening natuurlijk – niet tot dit doelpubliek.
Omdat het zo leuk is: nog eens het spelmateriaal.
Mei 2011