SPELMATERIAAL

Het kleine speldoosje bevat 108 kaarten. Er zijn 60 weerkaarten, 24 waterkaarten en 24 reddingsboeien.

SPELBESPREKING

Inleiding

Het grillige weer buiten zorgt voor spannende momenten. De waterspiegel stijgt en daalt voortdurend. Houd jij je schaapjes op het droge, of verzuip je al voor het spel echt begint.

Voorbereiding

De weerkaarten worden geschud en elke speler krijgt er 12 op handen.
Elke speler krijgt zoveel reddingsboeien als het totale aantal reddingsboeien op zijn weerkaarten aangeeft. De reddingsboeien worden open voor de spelers op tafel gelegd.
De 24 waterkaarten worden geschud en als gedekte stapel op tafel gelegd.

Spelverloop

Het water stijgt en daalt.

De bovenste twee waterkaarten worden zichtbaar op tafel gelegd. Deze kaarten geven het huidig waterniveau aan. Dit kan gaan van 0 tot 12.

Spelers beïnvloeden het weer.

Elke speler kiest één van zijn weerkaarten en legt deze gedekt voor zich neer. De weerkaarten hebben een waarde van 1 tot 60.

De spelers voelen nattigheid.

Tegelijk tonen de spelers hun kaarten. De speler met de hoogste kaart neemt de laagste waterkaart, De speler met de op één na hoogste kaart neemt de overgebleven en dus hoogste waterkaart. De net verkregen waterkaarten worden op eventueel vroeger gewonnen waterkaarten gelegd.

Redden wie zich redden kan.

De speler die nu de hoogste waterkaart voor zich heeft liggen, moet een reddingsboei afgeven. Als deze speler geen reddingsboeien meer heeft, neemt hij niet verder deel aan het spel tot het einde van de ronde. Verzuipen heet dat dan!

De winnaar

Een ronde eindigt na 12 beurten. Alle weerkaarten zijn dan uit de hand gespeeld. Uitgeschakelde spelers krijgen 1 minpunt. Alle andere spelers krijgen 1 punt per niet gebruikte reddingsboei. De speler die de laagste waterkaart voor zich heeft liggen, krijgt 1 extra punt. Nu geven alle speler hun weerkaarten en reddingsboeien links door. Elke speler speelt nu met de kaarten van zijn rechter buur. Het aantal rondes is gelijk aan het aantal spelers. De speler die op het einde het meeste punten behaalt, heeft geen last van natte voeten.

SPELBEOORDELING

Pompen of verzuipen is een heruitgave van Land Ünter dat reeds in 2001 bij amigo verscheen. Daarvoor heette het Zum Kuckuck. Daarmee wil ik eigenlijk gewoon aantonen dat het thema hier verre van belangrijk is. Tijdens het spel heb ik niet de indruk dat ik schaapjes aan het redden ben, laat staan dat ik mij schuldig zou voelen als er eentje verzuipt.
Als je dit buiten beschouwing laat, blijft een schitterend kaartspelletje over. Schitterend omdat het simpel aan te leren is maar toch voldoende leuke spelelementen bevat, en dat voor 8€!
Het gelijktijdig uitspelen van de weerkaarten creëert een aangename spanning. Dit komt omdat de ontknoping dikwijls voor verrassingen zorgt. Logisch want niet iedereen kan evengoed gedachten lezen, een gave die tijdens dit spel nochtans goed van pas zou komen.
Ook het doorgeven van de kaarten kan alleen maar toegejuicht worden. Daardoor verdwijnt de geluksfactor volledig. Slechte kaarten leveren daarbovenop meer reddingsboeien op waardoor de spelbalans nog groter wordt. Vind je dan toch nog dat je slechte kaarten hebt, troost je dan aan de gedachte dat jouw buurman straks hetzelfde lot ondergaat. Het doorgeven van de kaarten zorgt er natuurlijk ook voor dat je steeds beter kan inschatten welke kaarten gespeeld kunnen worden. In het begin is dat nog wat gokken, maar na de eerste ronde zou je in principe al kunnen weten welke kaarten in welke hand vertoeven. Speel je met 5, dan doen alle kaarten mee. Indien je met minder speelt, zou je kaarten kunnen verwijderen om vanuit dezelfde startpositie te kunnen vertrekken.
De strategie is tamelijk simpel. Speel je hoogste kaart als er een lage waterkaart openligt en speel je laagste kaart als er een hoge waterkaart open ligt. Heb je al een lage waterkaart, en ligt er een lage kaart open dan kan je eventueel een middelhoge kaart uitspelen in de hoop dat de andere spelers jou wel zullen overtreffen. Doen zij dat niet, dan zou je wel eens met de gebakken peren kunnen zitten. De uitvoering van die strategie is dus een ander paar mouwen.
Eigenlijk is het vooral de combinatie van bovengenoemde factoren die ervoor zorgt dat dit spel een heel positieve waardering verdiend. Bijvoorbeeld ik lig met een waterkaart van waarde 5 voor mij op tafel, mijn broer heeft er één van 11 voor zich liggen en mijn zus heeft nog niks. Er worden twee kaarten opengedraaid één met een waarde van 12 en één met een waarde van 7. Ik speel een lage kaart omdat ik weet dat mijn broer de 60 heeft en ik hem toch niet kan overtreffen. Bovendien wil ik het risico niet lopen de 2de te zijn. Als nu blijkt dan mijn broer een lagere kaart heeft gespeeld dan ik en mijn zus de hoogste kaart heeft gespeeld, kan ik het wel schudden. Zo’n situaties komen veelvuldig voor. Elke speler moet zich telkens aanpassen aan de huidige situatie. Daarbij wordt hij geholpen door de informatie uit de vorige rondes, maar de grillen van de medespelers kunnen alsnog roet in het eten gooien.
Een aanrader dus, vooral omdat niks leuker is dan jouw tegenspelers te overtreffen met de kaarten waarmee zij zo sukkelden. Je kan hen dat dan de hele avond in het gezicht wrijven. Fantastisch toch.